Edward Pietkiewicz
Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1909 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 16 grudnia 1998 | ||
Ambasador PRL w Albanii | |||
Okres | od 1954 | ||
Poprzednik | Aleksander Skrzynia | ||
Następca | Stefan Przeniosło | ||
Ambasador PRL w Finlandii | |||
Okres | od 1 lutego 1957 | ||
Poprzednik | Jan Lato | ||
Następca | Aleksander Juszkiewicz | ||
Ambasador PRL w Szwajcarii | |||
Okres | od 1970 | ||
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | ||
Poprzednik | |||
Następca | Stefan Wilski | ||
Odznaczenia | |||
|
Edward Pietkiewicz (ur. 19 listopada 1909 w Nowych Święcianach na Wileńszczyźnie, zm. 16 grudnia 1998 w Warszawie) – polski dyplomata i pisarz.
Życiorys
Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1929 ukończył seminarium nauczycielskie i podjął pracę nauczyciela w szkołach wiejskich. W 1940 musiał zrezygnować z tej pracy z powodu nieznajomości języka litewskiego. Zatrudnił się w nadleśnictwie, a następnie pracował jako robotnik na kolei.
Po zakończeniu wojny ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka lat był wizytatorem szkół w Olsztynie i na Mazurach. W 1954 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Oświaty. Już kilka miesięcy później znalazł zatrudnienie w resorcie spraw zagranicznych i wyjechał do Albanii, gdzie przez trzy lata piastował stanowisko ambasadora. Potem w latach 1956–1965 kierował polską ambasadą w Finlandii, zarazem pełniąc obowiązki dziekana korpusu dyplomatycznego. Po 9 latach pracy w Finlandii wrócił do kraju i objął stanowisko wicedyrektora protokołu dyplomatycznego w MSZ. W 1970 na zakończenie kariery dyplomatycznej objął stanowisko ambasadora PRL w Szwajcarii. Odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[1].
W 1972 przeszedł na emeryturę i zajął się pisarstwem, prowadził też wykłady z zakresu protokołu dyplomatycznego na uczelniach. Prowadził także kącik porad z zakresu savoir-vivre'u w miesięczniku „Twój Styl”.
Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Ireną Pietkiewicz (1912-1996). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-20)[2].
Dzieła
- 1975: Elementy protokołu dyplomatycznego
- 1979: Przyjmowanie delegacji zagranicznych : problemy organizacyjno-protokolarne
- 1984: Dobre obyczaje w pracy
- 1987: Dobre obyczaje
- 1987: Sekretariat w służbie zagranicznej
- 1993: Dyplomaci
- 1995: Przyjęcia w biznesie i nie tylko
- 1996: Anegdotki dyplomatyczne
- 1997: Savoir vivre dla każdego
Przypisy
Bibliografia
- TS, Arbiter elegantiarum. Edward Pietkiewicz (1909–1998), Rzeczpospolita 8 stycznia 1999.
- Słownik biograficzny historii Polski, tom 2: L–Ż (pod redakcją Janiny Chodery i Feliksa Kiryka), Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1156.
- p
- d
- e
|