Easy listening
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Easy listening (ang. „łatwe słuchanie”) – powstały w połowie XX wieku gatunek muzyczny, wywodzący się z popu, soulu, swingu i jazzu, często zawiera elementy world music. Charakteryzuje się optymistyczną i „chwytliwą” melodią z elementami tanecznymi, a także prostymi tekstami. Jest wykonywany na fortepianie lub pianinie i instrumentach etnicznych, którym towarzyszy śpiew. Gatunkiem, który wyewoluował bezpośrednio z niego jest lounge music.
Artyści wykonujący easy listening
- Frank Sinatra
- Barbra Streisand
- Perry Como
- Burt Bacharach
- B.J. Thomas
- Lighthouse Family
- Ania Dąbrowska
- Grzegorz Hyży
Zobacz też
- muzak
- Catalana: 0191355
- DSDE: easy_listening