Diodor (Kariwalis)
| Damianos G. Kariwalis Δαμιανός Γ. Καρίβαλης | |||
| Patriarcha Świętego Miasta Jerozolimy i całej Palestyny | |||
 | |||
| Kraj działania | Izrael | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 sierpnia 1923 | ||
| Data i miejsce śmierci | 19 grudnia 2000 | ||
| Patriarcha Jerozolimy | |||
| Okres sprawowania | 1981–2000 | ||
| Wyznanie | prawosławne | ||
| Kościół | |||
| Śluby zakonne | 1944 | ||
| Diakonat | do 1947 | ||
| Prezbiterat | 1947 | ||
| Chirotonia biskupia | 27 listopada 1962 | ||
| Wybór patriarchy | 1 marca 1981 | ||
| |||
| Data konsekracji | 27 listopada 1962 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Jerozolima | ||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | Benedykt | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Diodor, imię świeckie Damianos Kariwalis (ur. 14 sierpnia 1923 na wyspie Chios, zm. 19 grudnia 2000 w Jerozolimie) – grecki duchowny prawosławny, patriarcha Jerozolimy w latach 1981–2000.
Życiorys
Urodził się w wielodzietnej rodzinie greckiego kapłana prawosławnego. Od 1938 mieszkał w Jerozolimie, w 1944 złożył wieczyste śluby mnisze i wstąpił do Bractwa Świętego Grobu. W 1947 wyświęcony na kapłana[1]. Od 1952 do 1956 studiował teologię na uniwersytecie w Atenach. Po powrocie do Jerozolimy w 1957 został bibliotekarzem i archiwistą Patriarchatu Jerozolimskiego[1].
27 listopada 1962 miała miejsce jego chirotonia na biskupa hierapolskiego. W 1963 został skierowany do Jordanii, gdzie był patriarszym namiestnikiem z siedzibą w Ammanie[1].
Po śmierci patriarchy Benedykta w grudniu 1980 został 16 lutego następnego roku wybrany na jego następcę i 1 marca uroczyście intronizowany[1]. W okresie sprawowania przezeń urzędu Patriarchat Jerozolimski wycofał się z dotychczasowych bliskich relacji z Kościołem katolickim, zaś w 1989 jego przedstawiciele całkowicie zaprzestali angażowania się w ruch ekumeniczny, uzasadniając tę decyzję prowadzeniem przez Kościół katolicki polityki prozelityzmu na terenach zamieszkanych przez wyznawców prawosławia[2]. Kontrowersje budził autokratyczny sposób zarządzania przez Diodora patriarchatem, jak również zapoczątkowana przez niego praktyka sprzedawania państwu Izrael ziemi należącej do Kościoła prawosławnego[3].
W ostatnich latach życia ciężko chorował, poruszał się na wózku inwalidzkim[4].
Zmarł w 2000[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Памяти Блаженнейшего Патриарха Иерусалимского и всея Палестины Диодора
- ↑ Patriarchat Jerozolimski. „Kalendarz Prawosławny”. 2003, s. 179. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna. ISSN 1425-2171.
- ↑ archidiakon Aleksander, Patriarchat Ziemi Świętej, Przegląd Prawosławny nr 6 (300), czerwiec 2010
- ↑ Nowy zwierzchnik Cerkwi na Cyprze już we wrześniu
- p
- d
- e
| Biskupi Jerozolimy tradycji judeo-chrześcijańskiej | |
|---|---|
| Biskupi Jerozolimy narodowości rzymskiej |
|
| Biskupi Jerozolimy narodowości greckiej |
|
| Prawosławni Patriarchowie Jerozolimy |
|
¹ - wg innych źródeł 106–107
Kontrola autorytatywna (osoba):
