Częstotliwość alarmowa

Radio samolotowe z częstotliwością podstawową 123,45 oraz zapasową 121,5.
Typowe radio używane w samolotach z ustawioną częstotliwością zapasową 121,5 MHz

Częstotliwość alarmowa – częstotliwość radiowa w zakresie pasma lotniczego zarezerwowana do użytku przez statki powietrzne będące w sytuacji zagrożenia. Częstotliwość ta została ustanowiona przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego w porozumieniu z Międzynarodowym Związkiem Telekomunikacyjnym i jest taka sama na całym świecie – 121,5 MHz dla cywilnych statków powietrznych i 243,0 MHz dla wojskowych statków powietrznych[1].

Użytkowanie

Samolot F-18 Hornet Szwajcarskich Sił Powietrznych z rozkazem STBY 121.5 na dodatkowym zbiorniku paliwa.

Z częstotliwości alarmowej korzystać mogą statki powietrzne będące w sytuacji zagrożenia, a także służby kontroli ruchu lotniczego w celu ustanowienia łączności ze statkiem powietrznym, aby ostrzec go przed wleceniem w strefę ograniczoną, zakazaną bądź niebezpieczną jeżeli nie ma z nim kontaktu na innych częstotliwościach. Nadawanie depesz o zagrożeniu przez statki powietrzne na częstotliwości alarmowej jest jednak rzadkością, gdyż większość z nich jest cały czas w kontakcie ze służbą kontroli ruchu lotniczego bądź służbą informacyjną, którą również można poinformować o zaistniałym zagrożeniu.

Z częstotliwości tej mogą korzystać także samoloty wojskowe podczas przechwytywania statków powietrznych, aby szybko nawiązać łączność radiową i przekazać polecenia przechwytywanemu statkowi powietrznemu[2].

Statki powietrzne służby ratowniczej również mogą korzystać z częstotliwości alarmowej na potrzeby koordynacji działań, jednak tylko jeżeli nie przeszkadza to w obsłudze statku powietrznego będącego w zagrożeniu[3].

Nadajniki ELT oraz EPIRB używają zarówno częstotliwości 121,5 MHz oraz 406,0 MHz, aby pomóc w odnalezieniu wraku statku powietrznego i przyspieszyć akcję ratowniczą[4].

Monitorowanie

W Polsce, w przeciwieństwie do państw takich jak Stany Zjednoczone[5], nie ma obowiązku monitorowania częstotliwości alarmowych przez statki powietrzne, jednak duża część załóg mimo to nasłuchuje na przynajmniej jednej z nich z użyciem drugiego radia. Częstotliwości te są również monitorowane przez organy kontroli ruchu lotniczego (włącznie z tymi w portach lotniczych)[6], służby ratownicze, niektóre mniejsze lotniska oraz radioamatorów.

Przypisy

  1. ↑ Wykorzystanie częstotliwości powyżej 30 MHz, [w:] Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L. Cywilnego Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L., Załącznik 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, t. V, Tabela 4-1, lipiec 2013, s. 17 .
  2. ↑ SEKCJA 11 – Ingerencja, sytuacje awaryjne i przechwytywanie, [w:] KomisjaK. Europejska KomisjaK., Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) nr 923/2012, SERA.11015 Przechwytywanie, pkt. b ppkt. 3, 26 września 2012, s. 36 .
  3. ↑ Wykorzystanie częstotliwości powyżej 30 MHz, [w:] Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L. Cywilnego Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L., Załącznik 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, t. V, pkt. 4.1.3.1.1 Uwaga 1, lipiec 2013, s. 18 .
  4. ↑ Wykorzystanie częstotliwości powyżej 30 MHz, [w:] Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L. Cywilnego Organizacja Międzynarodowego LotnictwaO.M.L., Załącznik 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, t. V, pkt. 2.1.3, lipiec 2013, s. 17 .
  5. ↑ Federal AviationF.A. Administration Federal AviationF.A., FDC 4/4386 SPECIAL NOTICE [online], [b.r.] .
  6. ↑ Stacje morskie, lotnicze, radiolokacyjne i radionawigacyjne – Urząd Komunikacji Elektronicznej [online], bip.uke.gov.pl [dostęp 2023-09-26]  (pol.).