Carlo Cremonesi
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | Włochy | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1866 | ||
Data i miejsce śmierci | 25 listopada 1943 | ||
Miejsce pochówku | |||
Prałat Pompei | |||
Okres sprawowania | 1926–1928 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 21 czerwca 1890 | ||
Nominacja biskupia | 29 grudnia 1921 | ||
Sakra biskupia | 8 stycznia 1922 | ||
Kreacja kardynalska | 16 grudnia 1935 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Data konsekracji | 8 stycznia 1922 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedykt XV | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Carlo Cremonesi (ur. 4 listopada 1866 w Rzymie, zm. 25 listopada 1943 tamże) – włoski biskup, arcybiskup ad personam, rzymskokatolicki, kardynał.
Ukończył Pontyfikalne Seminarium Rzymskie. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 czerwca 1890. W latach 1890–1909 był wykładowcą literatury na Ateneum „De Propaganda Fide”. W tym czasie był też sekretarzem kardynała Luigiego Galimbertiego, a także nosił tytuł honorowego szambelana. W latach 1909–1921 kierował Instytutem Dzieł Religijnych w Rzymie. Dał się poznać jako utalentowany zarządca finansami. Gdy rozpoczynał swe administrowanie, zdeponowane fundusze wynosiły trzy miliony, po trzech latach było ich trzysta. Miał całkowitą swobodę działania i podejmował decyzje bez biurokratycznych formalności oraz bez zasięgania rady zarządu.
29 grudnia 1921 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Nikomedii i prywatnego jałmużnika Jego Świątobliwości. Konsekrowany w Kaplicy Sykstyńskiej przez papieża Benedykta XV. 20 marca 1926 mianowany pierwszym delegatem i prałatem prałatury terytorialnej w Pompejach. Ze stanowiska zrezygnował 28 września 1928. Na konsystorzu z grudnia 1935 otrzymał kapelusz kardynalski. Brał udział w konklawe 1939.
Zmarł na zawał serca. Pochowany został w swym kościele tytularnym.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Catholic-Hierarchy
- Cesare De Agostini, Konklawe XX wieku. Kulisy wyborów papieży, Kraków 2005
- p
- d
- e
|