Biskupstwo Dorpatu
1224–1558 | |||
| |||
Stolica | Dorpat | ||
---|---|---|---|
Data powstania | 1224 | ||
Data likwidacji | 1558 | ||
Powierzchnia | 9600 km² | ||
Religia dominująca | katolicyzm | ||
Biskupstwo Dorpatu | |||
Położenie na mapie świata | |||
58°22′48,7″N 26°42′54,0″E/58,380194 26,715000 | |||
|
Biskupstwo Dorpatu (diecezja dorpacka, niem: Bisdom Dorpat, est: Tartu piiskopkond) – biskupstwo Kościoła katolickiego a jednocześnie księstwo, członek Konfederacji Inflanckiej.
Zostało założone w 1224 przez biskupa Alberta, legata papieskiego. Biskupstwo objęło ziemie Ugandi, południową część kihelkondu Vaiga oraz kihelkondy Soopoolitse i Jogentagana[1].
Biskup dorpacki był suwerenem na terenie swojego państwa jako pan ziemski, miał swoich wasali, prowadził politykę zagraniczną, bił monetę.
Biskupstwo istniało do 1558, kiedy to wojska rosyjskie w czasie wojny inflanckiej zajęły jego terytorium, a ostatniego biskupa dorpackiego Hermanna III Weilanda wywieziono w głąb Rosji[2].
Katedrą diecezjalną był kościół św. Piotra i Pawła w Dorpacie.