Białebłoto-Kobyla

Białebłoto-Kobyla

wieś
Chata białokurpiowska w Białymbłocie-Kobylej
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	wyszkowski
Gmina	Brańszczyk
Liczba ludności (2019)	410[2]
Strefa numeracyjna	29
Kod pocztowy	07-210[3]
Tablice rejestracyjne	WWY
SIMC	0506461[4]
Położenie na mapie gminy Brańszczyk Białebłoto-Kobyla
Położenie na mapie Polski Białebłoto-Kobyla
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Białebłoto-Kobyla
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego Białebłoto-Kobyla
52°42′21″N 21°36′23″E/52,705833 21,606389[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Białebłoto-Kobyla – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk^[4][5]. Leży na terenie Puszczy Białej.

Nazwa wsi oznacza białe bagno^[6] i wywodzi się od kwitnącej na bagnach wełnianki^[7].

W XVIII wieku na zaproszenie biskupów płockich, którzy chcieli zagospodarować wyludnione dobra i zniszczone wsie w swoich dobrach w Puszczy Białej, przybyli tu osadnicy (Kurpie) z Puszczy Zielonej. Wieś zasadzono Kurpiami w 1747. Zamieszkali na majdanie, gdzie kiedyś popioły palono, w miejscu istniejącej już wcześniej, a zniszczonej w czasie wojny północnej potażarni. W lustracji dóbr biskupich w 1773 zanotowano, że w Białymbłocie istniały 24 siedliska (domy) zasadzone Kurpiami^[8].

W XIX wieku ze wsi Białebłoto wyodrębniły się części, które dały początek osobnym wsiom: Białebłoto-Stara Wieś, Białebłoto-Kobyla, Białebłoto-Kurza i Nowa Wieś^[9]. W 1827 wieś Białebłoto liczyła 57 domostw, zamieszkiwało ją 379 osób^[10]. Około 1880 we wsi Białe błota istniało 66 domów^[11].

W okresie międzywojennym wieś Białe Błota (jeszcze bez podziału na części) leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrowskim, w gminie Brańszczyk. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 907 osób, 887 było wyznania rzymskokatolickiego, a 20 mojżeszowego. Wszyscy zadeklarowali polską narodowość. Było tu 147 budynków mieszkalnych^[12]. Miejscowość podlegała pod sąd grodzki w Ostrowi Mazowieckiej i okręgowy w Łomży, najbliższy urząd pocztowy mieścił się w Brańszczyku^[13]. W 1929 we wsi był jeden kowal i dwóch murarzy^[14].

W wyniku agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wieś znalazła się pod okupacją niemiecką i do wyzwolenia weszła w skład dystryktu warszawskiego Generalnego Gubernatorstwa^[15].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Białebłoto-Kobyla. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego. Około 1987 we wsi mieszkało 418 osób^[9].

W latach 1992–1994 zbudowano we wsi murowany kościół – filię parafii rzymskokatolickiej w Porębie. W 2005 przy świątyni erygowano parafię pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych^[16].

Na dzień 31 grudnia 2013 roku sołectwo liczyło 403 mieszkańców zameldowanych na pobyt stały^[17], a 31 grudnia 2019 roku – 410 mieszkańców^[2].

We wsi znajduje się zespół zabytkowych drewnianych budynków kurpiowskich^[9][18][7]. Od 1984 przy kole gospodyń wiejskich działał zespół „Kobylanki” kultywujący tradycje Kurpiów Białych^[18][19]. Istnieje mogiła 18 ofiar zamordowanych przez okupanta niemieckiego w grudniu 1943^[9][7].

• 
  Obora
• 
  Dekoracja snycerska obory
• 
  Dekoracja snycerska chaty

• Białe błota (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 184 .
• Płyta Od Białegobłota, wydawnictwo In Crudo (Remigiusz Mazur-Hanaj), 2023