Beta Eridani
β Eri | |||||||||||||||||||||
Beta Eridani to najjaśniejsza gwiazda w górnej części tego zdjęcia; poniżej i na lewo znajduje się jaśniejszy Rigel | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 05h 07m 50,985s | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | −05° 05′ 11,21″ | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | 89,4 ± 3,4 ly | ||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | −82,82 ± 0,49 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | −75,39 ± 0,31 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −6,0 ± 0,8 km/s | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | podolbrzym | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | A3 IV[1] | ||||||||||||||||||||
Masa | 2–2,5 M☉[2] | ||||||||||||||||||||
Promień | ~3 R☉[2] | ||||||||||||||||||||
Jasność | 45 L☉[2] | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 8360 K[2] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Beta Eridani (β Eri) – gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu, znajdująca się w odległości około 89 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Cursa, wywodzi się z arabskiego wyrażenia كرسي الجوزاء kursī al-ǧauzāʾ oznaczającego „podnóżek Centralnego” (Oriona), co odnosi się do grupy czterech gwiazd u „lewej stopy” Oriona (pozostałe trzy to: λ Eri, ψ Eri i τ Ori). Jeszcze dawniej arabscy pasterze nazywali ten asteryzm „strusim gniazdem” (al Udḥā al Naʽām). Tradycyjna nazwa w języku Chińskim (chiń. 玉井; pinyin Yù Jǐng) oznacza „złotą studnię”[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Cursa dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Jest to biała gwiazda należąca do typu widmowego A, gorętsza od Słońca (8360 K), o 45 razy większej jasności i 2–2,5 raza większej masie. Jest to podolbrzym, który stosunkowo niedawno opuścił ciąg główny. Gwiazda jest zdolna do bardzo silnych rozbłysków. W 1985 roku gwiazda pojaśniała o 3m, czyli ok. 15 razy, na ponad dwie godziny. Takie zjawiska są rzadkie i przez to trudne do zbadania, ale prawdopodobnie wiążą się z aktywnością magnetyczną gwiazdy[2].
Zobacz też
Przypisy
- PWN: 3888493