Baureihe 23
Producent | Henschel | ||
---|---|---|---|
Lata budowy | 1950–1959 | ||
Układ osi | 1'C1' h2 | ||
Wymiary | |||
Masa pustego parowozu | 74,6 t | ||
Masa służbowa | 82,8 t | ||
Długość z tendrem | 21 325 mm | ||
Szerokość | 3050 mm | ||
Wysokość | 4550 mm | ||
Rozstaw osi skrajnych | 2000 mm | ||
Średnica kół napędnych | 1750 mm | ||
Średnica kół tocznych | 1000 mm | ||
Napęd | |||
Trakcja | parowa | ||
Ciśnienie w kotle | 14 at | ||
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 156,28 m² | ||
Powierzchnia przegrzewacza | 73,80 m² | ||
Powierzchnia rusztu | 3,11 m² | ||
Średnica cylindra | 550 mm | ||
Skok tłoka | 660 mm | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc znamionowa | 1325 kW | ||
Prędkość konstrukcyjna | 110 km/h | ||
|
Baureihe 23 – niemiecka lokomotywa parowa produkowana w latach 1950–1959. Zostały wyprodukowane w liczbie 105 sztuk. Były używane do prowadzenia pociągów pasażerskich. Parowozy niemieckie kursowały do 1976 roku.
Historia
W pierwotnych programach Einheitslokomotiven nie było parowozu o układzie osi 1'C1' a jeszcze w latach trzydziestych liczono się z produkcją nowych parowozów o układzie osi 2'C z wąskim paleniskiem które miały zastąpić Baureihe 38. W 1941 roku wyprodukowano wreszcie dwa pierwsze parowozy Baureihe 23 według rysunków technicznych. W czasie wojny wstrzymano produkcję parowozów. Dopiero w 1950 roku kolej federalna wznowiła produkcję parowozów.
Opis techniczny
Parowozy Baureihe 23 miały spawany kocioł z paleniskiem i komorą spalania, były wyposażone w podgrzewacz wody zasilającej z mieszadłem. Spawana ostoja była wykonana z blachy. Parowóz posiadał wózek Kraussa-Helmholtza. W czasie produkcji korbowody i wiązary otrzymały łożyska toczne. Suwaki ze stawidłem Heusingera miały samoczynne wyrównywacze ciśnienia. Przestawiając mechanizm wahadłowy można było zmienić nacisk osi. Tender był samonośną konstrukcją spawaną. W czasie produkcji i eksploatacji wprowadzono wiele udoskonaleń i zmian konstrukcyjnych. Kocioł był bardzo wydajny, zwłaszcza przy intensywnej pracy parowozów. Parowozy mogły prowadzić po torze poziomym składy o masie 600 t z maksymalną prędkością 110 km/h.
Bibliografia
- Jürgen-Ulrich Ebel: Zugkraft für das Wirtschaftswunder. 1. Aufl., DGEG Medien GmbH, 2009. ISBN 978-3-937189-37-6