WikiMini

Batalion ON „Kłobuck”

Batalion ON „Kłobuck”
Kłobucki batalion ON
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Stanisław Ostaszewski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Kłobuck

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

typ IV

Sieradzka Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Kłobucki Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Kłobuck”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Organizacja i formowanie

[edytuj | edytuj kod]

Batalion został sformowany w Kłobucku rozkazem Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych L.1601 z 2 maja 1939 z dniem 31 maja 1939 jako batalion Obrony Narodowej typ IV, w składzie Sieradzkiej Brygady Obrony Narodowej, według etatu batalionu ON typ IV. Jednostka została zorganizowana w oparciu o nowo utworzony 127 Obwód Przysposobienia Wojskowego. Batalion stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr IV: dowództwo oraz 1 i 2 kompania w Kłobucku, natomiast 3 kompania w Krzepicach. Pod względem mobilizacji materiałowej Kłobucki Batalionu ON był przydzielony do 27 pułku piechoty w Częstochowie[1].

Kłobucki batalion ON w kampanii wrześniowej

[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ batalion znalazł się w pasie działania Armii „Kraków” został podporządkowany, pod względem taktycznym, dowódcy 7 Dywizji Piechoty i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej.

Batalion ON „Kłobuck” wszedł w skład oddziałów osłonowych 7 Dywizji Piechoty. Od rozwinięcia oddziałów 7 DP wszedł w skład Oddziału Wydzielonego „Kłobuck” wraz z Kawalerią Dywizyjną 7 DP oraz z plutonem artylerii piechoty ze składu 27 pułku piechoty. Do miejscowości Krzepice do jej obrony, w pobliżu granicy polsko-niemieckiej wysunięto 3 kompanię ON „Krzepice”, ona z kolei umiejscowiła we wsiach Starokrzepice i Kukowie placówkę w sile plutonu, która wspierała pododdziały Straży Granicznej na granicy państwa.

1 września 1939 o świcie pod naporem czołowych oddziałów niemieckiej 4 Dywizji Pancernej placówki osłonowe SG i ON, wsparte plutonem ułanów z ckm z 21 pułku ułanów stoczyły potyczkę w obronie Starokrzepic i Kukowa. Po ich wyparciu do Krzepic, miasteczko i znajdująca się w nich 3 kompania ON została zbombardowana przez niemieckie lotnictwo i ostrzelana przez artylerię niemiecką. Po stoczeniu walki o miasto 3 kompania ON „Krzepice” i pododdział SG wycofały się w kierunku Kłobucka[2].

Organizacja i obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]
  • dowódca batalionu - kpt. Stanisław Ostaszewski[3]
  • dowódca 1 kompanii ON „Kłobuck I” –
  • dowódca 2 kompanii ON „Kłobuck II” –
  • dowódca 3 kompanii ON „Krzepice” – por. rez. Ludwik Pawelski[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X.
  • Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
  • Adam Kurus: Czołgi na przedmieściach. 7 Dywizja Piechoty w obronie Częstochowy 2-3 września 1939 roku. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2015. ISBN 978-83-7889-382-0.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • Andrzej Wesołowski, Juliusz Tym: Mokra Działoszyn 1939. Działania wielkich jednostek Grupy Operacyjnej „Piotrków” w pierwszych dniach kampanii 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo ZP, 2014. ISBN 978-83-63829-23-0.