Attilio Ariosti
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 5 listopada 1666 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | włoskie | ||
| Data i miejsce śmierci | ok. 1729 | ||
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa | ||
| Zawód | kompozytor | ||
| |||
Attilio Ariosti (ur. 5 listopada 1666 w Bolonii, zm. ok. 1729 w Londynie) – kompozytor włoski. Komponował głównie opery, a także oratoria i muzykę instrumentalną. Nieznana jest data śmierci kompozytora. Według różnych źródeł było to w 1729, 1730 lub 1740.
Życiorys
Ariosti pobierał lekcje gry na organach i skrzypcach. W roku 1689 Minoryci przyjęli go do swego zakonu, W roku 1692 uzyskał pierwszy stopień zakonny (Diakon) i został organistą w kościele S. Maria dei Servi (Bolonia). Poprzez komponowanie oratorów miał pierwszy kontakt z muzyka sceniczną.
Jego pierwsza opera została wystawiona w roku 1697 (Wenecja). Od 1697 do 1703 był kompozytorem dworskim (Berlin), gdzie powstały dalsze opery. Między 1703 a 1709 służył cesarzowi Józefowi I Habsburgowi, który zanim został cesarzem był generalnym agentem Austrii we Włoszech.
Po roku 1715 przeszły sukcesy wystawień jego oper w Paryżu i Londynie, gdzie w końcu przyćmił go Georg Friedrich Händel. W roku 1719 pracował z Händlem nad nowym rodzajem kantat dla Royal Academy of Music (Londyn). Ariosti przybliżył londyńskim kompozytorom nowy instrument – Viola d'amore.
Ostatnie lata życia spędził w Bolonii.
Dzieła
Ariosti napisał około 25 oper w stylu, w jakim komponowali Jean-Baptiste Lully i Alessandro Scarlatti.
- Opery
- Tirsi, z Antonio Lotti i Antonio Caldara, Libretto autorstwa Apostolo Zeno (Wenecja 1696)
- Erfile, Libretto - Giambattista Neri (Wenecja 1697)
- Atys o L'inganno vinto dalla costanza, Libretto - Ortensio Mauro (Berlin 1700)
- La fede ne' tradimenti, Libretto - Gerolamo Gigli (Berlin 1701)
- Le Fantome Amoreux, jednoaktowa opera, Libretto - Ortensio Mauro (Berlin 1701)
- La più gloriosa fatica di Ercole, Libretto - Pietro Antonio Bernardoni (Wiedeń 1703)
- Mars und Irene, Singspiel, Libretto - Christian Reuter (Berlin 1703)
- Il bene dal male (Wiedeń 1704)
- I gloriosi presagi di Scipione Africano, Libretto - Donato Cupeda (Wiedeń 1704)
- Marte placato, Libretto - Pietro Antonio Bernardoni (Wiedeń 1704)
- Il Danubio consolato, Libretto - Pietro Antonio Bernardoni (Wiedeń 1707)
- La gara delle antiche eroine ne' Campi Elisi, Libretto - Silvio Stampiglia (Wiedeń 1707)
- Amor tra nemici, Libretto -Pietro Antonio Bernardoni (Berlin 1708, jako Almahide Londyn 1710)
- La Placidia, Libretto - Pietro Antonio Bernardoni (Wiedeń 1709)
- Tito Manilo, Libretto - Nicola Francesco Haym (Londyn 1717)
- Caio Marzio Coriolano, Libretto - Nicola Francesco Haym nach Pietro Pariati (Londyn 1723)
- Il Vespasiano, Libretto - Nicola Francesco Haym według Giulio Cesare Corradi (Londyn 1724)
- Aquilio consolo - Friedrich Chrysander (Londyn 1724)
- Artaserse, Libretto - Nicola Francesco Haym według Apostolo Zeno i Pietro Pariati (Londyn 1724)
- Dario, Libretto - Francesco Silvani (Londyn 1725)
- Lucio Vero, imperator di Roma, Libretto - Apostolo Zeno (Londyn 1727)
- Teuzzone, Libretto - Apostolo Zeno (Londyn 1727)
- Balet
- La Festa del Hymeneo, Libretto - Ortensio Mauro (Berlin 1700)
- Oratorium
- La Passione, Libretto - C. Arnoaldi (Modena 1693, Wien 1694)
- Santa Rodegonda, regina di Francia, Libretto - Giambattista Taroni (Bolonia 1694)
- Le profezie di Eliseo nell'assedio di Samaria, Libretto - Giambattista Neri (Bolonia 1704)
- La madre de Maccabei (Wiedeń 1704)
- Nabucodonosor, Libretto - Pietro Antonio Bernardoni (Bolonia 1706)
- Muzyka instrumentalna
- Divertimenti da Camera für Violine Und Violincello (wydane w Bolonii w 1695)
- 57 parti per Viola d'amore, pod tytułem Receuil de pièces pour la Viole d'Amour znane dzięki odpisowi jeki sporządził szwedzki kompozytor barokowy Johan Helmich Roman, który przebywał w Londynie od 1716 do 1721. Odpis znajduje się W Szwedzkiej Bibliotece Królewskiej (Sztokholm).
Linki zewnętrzne
- Attilio Ariosti – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Sonaten Sammlung "Receuil de pièces" – partytury
- Kilka fragmentów wyżej wymienionych utworów
- Attilio Ariosti – nuty w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
