WikiMini

Archidiecezja Goa i Damanu

Archidiecezja Goa i Damanu
Ilustracja
Archikatedra św. Katarzyny
Państwo

 Indie

Siedziba

Stare Goa
Paco Patriarcal, P.O. Box 216, Altinho, Panaji, Goa-403001, India

Data powołania

31 stycznia 1533

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

metropolia

metropolia Goa i Damanu

archikatedra

św. Katarzyny w Starym Goa

Biskup diecezjalny

kard. Filipe Neri Ferrão

Biskup pomocniczy

Simiao Purificaçao Fernandes

Dane statystyczne (2006)
Liczba wiernych
• odsetek wiernych

627 400
35,6

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

630
377
253

Liczba osób zakonnych

1 306

Liczba parafii

166

Powierzchnia

4 194 km²

Położenie na mapie Indii
Ziemia15°30′13″N 73°54′44″E/15,503611 73,912222
Strona internetowa

Archidiecezja goańska i damańska (łac. Archidioecesis Goana et Damanensis, port. Arquidiocese de Goa e Damão) – archidiecezja Kościoła rzymskokatolickiego z siedzibą w Starym Goa w Indiach, położona na zachodnim wybrzeżu. Miejscowi ordynariusze noszą honorowy tytuł patriarchy Indii Wschodnich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki obrządku łacińskiego na terenie Indii związane są z portugalską ekspansją kolonialną. Goa i sąsiednie terytoria znalazły się na początku XVI w. pod jurysdykcją diecezji Funchal (1514), która obejmowała pierwotny obszar zamorskich posiadłości Portugalii. 31 stycznia 1533 r. papież Klemens VII bullą Romani Pontificis Circumspectio erygował metropolię Funchal, w której skład, oprócz archidiecezji metropolitalnej, weszły nowo utworzone sufraganie Santiago de Cabo Verde oraz Goa. Terytorium diecezji Goa obejmowało rozległy obszar od Przylądka Dobrej Nadziei po Chiny i Japonię. Akt ten znalazł potwierdzenie w bulli Aequum reputamus Pawła III.

4 lutego 1558 r. diecezja Goa i Damanu została podniesiona do rangi archidiecezji bullą Etsi sancta Pawła IV. Jej sufraganiami zostały wydzielone z jej terytorium diecezje koczińska i malakkańska.

Papież Grzegorz XIII w brewe z 13 grudnia 1572 r. nadał arcybiskupom Goa tytuł prymasów Wschodu (Primaz do Oriente).

W kolejnych latach z terytorium archidiecezji wydzielono następujące jednostki kościelne:

Staraniem Portugalczyków, jako swego rodzaju rekompensatę za utratę prawa patronatu (Padroado) w Indiach Brytyjskich, arcybiskupi Goa otrzymali tytuł patriarchy Indii Wschodnich (1886). Stanowiło to zakończenie tzw. schizmy goańskiej, której widownią była archidiecezja od 1832 r., kiedy to Stolica Apostolska ustanowiła niezależny od metropolii Goa wikariat apostolski Madrasu, a następnie wikariaty apostolskie Cejlonu, Kalkuty (1834), Puttuczczeri (1836) i Maduraju (1838).

1 maja 1928 r. na mocy bulli Inter Apostolicam zostały połączone archidiecezja Goa i diecezja Damanu, tworząc archidiecezję Goa i Damanu. Arcybiskupom Goa i Damanu przysługiwał odtąd także honorowy tytuł arcybiskupów Cranganore (obecne Kodungallur), dawnej archidiecezji rzymskokatolickiej (1599-1838).

19 września 1928 r. z terytorium archidiecezji wydzielono diecezję Belgaum jako sufraganię archidiecezji Bangalore.

Po wyłączeniu spod jej jurysdykcji Goa i Damanu diecezji Makau oraz diecezji Dili 1 stycznia 1976 r. archidiecezja goańska utraciła status metropolii i znalazła się pod bezpośrednim zwierzchnictwem Stolicy Apostolskiej.

25 listopada 2006 r. papież Benedykt XVI reaktywował metropolię Goa i Damanu, podporządkowując jej diecezję Sindhudurg.

Terytorium

[edytuj | edytuj kod]

Archidiecezja obejmuje następujące terytoria Indii: stan Goa oraz terytorium związkowe Dadra, Nagarhaweli, Daman i Diu.

Biskupi i arcybiskupi

[edytuj | edytuj kod]

Biskupi Goa

[edytuj | edytuj kod]

Arcybiskupi Goa

[edytuj | edytuj kod]

Biskupi Damanu

[edytuj | edytuj kod]

Arcybiskupi Goa i Damanu

[edytuj | edytuj kod]

Główne świątynie

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]