Andrzej II węgierski
Ten artykuł dotyczy króla węgierskiego. Zobacz też: hasła o innych osobach o imieniu Andrzej II. |
Król Węgier i Chorwacji | |||
Okres | od 1205 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | Bela IV | ||
Król Halicko-Włodzimierski | |||
Okres | od 1227 | ||
Poprzednik | |||
Następca | Daniel Halicki | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Arpadowie | ||
Data urodzenia | 1176 | ||
Data śmierci | 26 października 1235 | ||
Ojciec | Bela III | ||
Matka | |||
Żona | Gertruda z Meran | ||
Dzieci | |||
Żona | |||
Dzieci | |||
Żona | Beatrycze d'Este | ||
Dzieci | Andrzej (zm. 1234) | ||
|
Andrzej II, węg. II. András magyar király (ur. 1176, zm. 26 października 1235) – od 1205 król Węgier, Chorwacji i od 1206 król halicko-włodzimierski (łac. rex Galiciae et Lodomeriae).
Życiorys
Młodszy syn króla Beli III i Agnieszki de Châtillon. Młodszy brat króla Emeryka.
W 1211 roku ściągnął do Siedmiogrodu Krzyżaków, osadzając ich w Burzenlandzie z zadaniem obrony królestwa przed pogańskimi Połowcami[1]. Jednak już po kilkunastu latach, w 1225 roku wygnał ich z kraju, gdy zorientował się, iż Krzyżacy bardziej zainteresowani są stworzeniem u niego własnego, odrębnego państwa niż walką z poganami. Wypędzając Krzyżaków z Siedmiogrodu, przyznał liczne przywileje Sasom siedmiogrodzkim (tzw. Diploma Andreanum z 1224 r.)[2].
Węgrzy nie byli zadowoleni z rządów króla, dlatego władca, chcąc pozyskać rycerstwo i możnych, wydał w 1222 Złotą bullę – przywilej zwalniający ich z podatków, a także gwarantujący im nietykalność osobistą, prawo wyboru urzędników ziemskich oraz kontrolę rządów przez sejm zwoływany raz do roku. Obiecał też nie rozdawać lenn i urzędów obcym.
W latach 1217–1218 brał udział w V wyprawie krzyżowej, uczestniczył wówczas w obronie Akki. Zmarł 26 października 1235 r. i został pochowany w katedrze w Wielkim Waradynie (obecnie Oradea).
Przodkowie
4. Gejza II | ||||||
2. Bela III | ||||||
5. Eufrozyna | ||||||
1. Andrzej II | ||||||
6. Renald z Chatillon | ||||||
3. Agnieszka z Châtillon | ||||||
7. Konstancja z Antiochii | ||||||
Małżeństwa
Około roku 1200 Andrzej ożenił się z Gertrudą z Meranu (siostrą Agnieszki i Jadwigi). Mieli 5 dzieci:
- Annę Marię (1204–1237),
- Belę IV (1206–1270), następcę Andrzeja,
- Elżbietę (1207–1231), świętą, żonę Ludwika IV Świętego – landgrafa Turyngii,
- Kolomana (1208–1241),
- Andrzeja (zm. 1234).
W lutym 1215 Andrzej ożenił się z Jolantą de Courtenay, córkę z drugiego małżeństwa Piotra II, cesarza łacińskiego. Miał z nią jedynie córkę:
- Jolandę (Jolantę) (1215–1251), żonę Jakuba I Aragońskiego, matkę królowej Francji – Izabeli Aragońskiej.
14 maja 1234 trzecią żoną Andrzeja została Beatrycze d’Este, córka Aldobrandina I d’Este. Urodziła Andrzejowi pogrobowego syna:
- Stefana Pogrobowca (1236–1271), ojca króla Andrzeja III.
Przypisy
- p
- d
- e
Książęta Węgier |
| ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Królowie Węgier |
|
- p
- d
- e
Wczesne średniowiecze |
| ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Królestwo Chorwacji |
| ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo Chorwacji (w unii z Węgrami) |
| ||||||||||||||||||||||||||||
Niepodległe Państwo Chorwackie |
|
- zobacz też: Banowie Chorwacji
- PWN: 3869366
- Britannica: biography/Andrew-II
- БРЭ: 4935689
- SNL: Endre_2.
- VLE: andrius-ii
- Catalana: 0003928
- DSDE: András_2._Hierosolymitanus