WikiMini

Alessandro Nesta

Alessandro Nesta
Ilustracja
Alessandro Nesta (2019)
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1976
Rzym

Wzrost

187 cm

Pozycja

środkowy obrońca (stoper)

Kariera juniorska
Lata Klub
1985–1993 Lazio Rzym
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–2002 Lazio Rzym 193 (1)
2002–2012 AC Milan 224 (7)
2012–2013 Montreal Impact 29 (0)
2014–2015 FC Chennaiyin 3 (0)
W sumie: 449 (8)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994  Włochy U-18 2 (0)
1995–1996  Włochy U-21 9 (0)
1996–2006  Włochy 78 (0)
W sumie: 89 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015–2017 FC Miami
2017–2018 Perugia Calcio
2019–2021 Frosinone Calcio
2023–2024 AC Reggiana 1919
2024 AC Monza
2025– AC Monza
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
I miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejsce Belgia/Holandia 2000 piłka nożna
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Hiszpania 1996 piłka nożna
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej V KlasyOrder Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy

Alessandro Nesta (ur. 19 marca 1976 w Rzymie) – włoski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant kraju, trener.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Lazio Rzym

[edytuj | edytuj kod]

Alessandro Nesta karierę piłkarską rozpoczął w 1985 roku w młodzieżowej szkółce Lazio Rzym, w której grał na różnych pozycjach: obrońcy, pomocnika oraz napastnika. W 1993 roku dołączył do seniorskiego zespołu Biancocelesti, w którym grał do 2002 roku, a od 1997 roku był kapitanem i osiągnął wiele sukcesów: mistrzostwo (2000) i dwukrotnie wicemistrzostwo Włoch (1995, 1999), dwukrotnie 3. miejsce w Serie A (1996, 2001), dwukrotnie Puchar Włoch (1998, 2000), dwukrotnie Superpuchar Włoch (1998, 2000), Puchar Zdobywców Pucharów 1999 (ostatnia edycja), Superpuchar Europy 1999 oraz finał Pucharu UEFA 1998.

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

Po sezonie 2001/2002 grę Nesty zauważyły władze AC Milanu, do którego wkrótce przeszedł za kwotę 31 milionów euro[1], w którym grał do końca sezonu 2011/2012, przez lata tworząc linię wraz z takimi zawodnikami jak m.in.: Paolo Maldini, Alessandro Costacurta, Cafu, Kacha Kaladze, Marek Jankulovski, z którymi osiągnął pasmo sukcesów: dwukrotnie mistrzostwo (2004, 2011) i dwukrotnie wicemistrzostwo Włoch (2005, 2012), trzykrotnie 3. miejsce w Serie A (2003, 2006, 2009, 2010), Puchar Włoch 2003, dwukrotnie Superpuchar Włoch (2004, 2011), dwukrotnie Ligę Mistrzów (2003, 2007), dwukrotnie Superpuchar Europy (2003, finał Ligi Mistrzów 2005, 2007) oraz klubowe mistrzostwo świata 2007.

W 2004 roku z okazji 100-lecia FIFA Pelé wybrał Nestę do listy FIFA 100 zawierającą najlepszych żyjących wówczas piłkarzy[2].

Ostatnie lata kariery

[edytuj | edytuj kod]

Po sezonie 2011/2012 odszedł z AC Milanu i związał się z występującym w amerykańskiej lidze MLS Montrealem Impact, z którym podpisał 1,5-roczny kontrakt. Zdobył z klubem w sezonie 2013 Canadian Championship i Walt Disney World Pro Soccer Classic. W październiku 2013 roku oficjalnie poinformował o zakończeniu kariery. Powiedział również, że na kilka miesięcy pragnie odpocząć od futbolu, a następnie ukończyć kursy trenerskie i rozpocząć karierę jako szkoleniowiec[3], jednak 26 listopada 2014 roku wznowił karierę, podpisując kontrakt z indyjskim FC Chennaiyin[4], jednak w 2015 roku po trzech rozegranych meczach zdecydował się na ostateczne zakończenie kariery piłkarskiej, jednak zdobył z klubem mistrzostwo Indii 2015.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Alessandro Nesta rozpoczął międzynarodową karierę w drużynach U-15 i U-16. W 1994 roku dwukrotnie grał w drużynie U-18, a w latach 1994–1996 w drużynie U-21 rozegrał 9 meczów, z którą zdobył mistrzostwo Europy U-21 1996 po wygranej w finale 31 maja 1996 roku na Olimpíc de Montjuïc w Barcelonie w serii rzutów karnych 4:2 (1:1 po dogrywce) z gospodarzem turnieju, reprezentacją Hiszpanii U-21, a Nesta został wybrany najlepszym obrońcą turnieju, dzięki czemu selekcjoner seniorskiej reprezentacji Włoch, Arrigo Sacchi powołał go na mistrzostwa Europy 1996 w Anglii, na których drużyna Squadra Azzura zakończyła udział w fazie grupowej, a Nesta nie wystąpił w żadnym meczu. Wystąpił również na turnieju olimpijskim 1996 w Atlancie, w którym drużyna Squadra Azzura zakończyła udział w fazie grupowej.

Seniorska

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Włoch zadebiutował 5 października 1996 roku w wygranym 3:1 meczu eliminacyjnym mistrzostw świata 1998 z reprezentacją Mołdawii na Stadionie Republikańskim w Kiszyniowie. Był w kadrze na trzech mistrzostwach świata (1998, 2002, 2006 – triumf) oraz trzech mistrzostwach Europy (1996, 2000 – finał oraz jedenastka turnieju, 2004).

Podczas mistrzostw świata 2006 w Niemczech, w 17. minucie trzeciego meczu fazy grupowej z reprezentacją Czech (2:1), rozegranego 22 czerwca 2006 roku na AOL Arenie w Hamburgu doznał poważnej kontuzji, w wyniku której został zmieniony przez Marco Materazziego oraz został wykluczony z gry do końca turnieju[5], w którym drużyna Squadra Azzura triumfowała po wygranej 5:3 w serii rzutów karnych (1:1 po dogrywce) z reprezentacją Francji w finale rozegranym 9 lipca 2006 roku na Stadionie Olimpijskim w Berlinie.

Ostatni mecz w drużynie Squadra Azzura rozegrał 11 października 2006 roku w wygranym 3:1 meczu eliminacyjnym mistrzostw Europy 2008 z reprezentacją Gruzji na Stadionie im. Borisa Paiczadze w Tbilisi. W 2008 roku ogłosił rezygnację z gry w reprezentacji Włoch, w której w latach 1996–2006 rozegrał łącznie 78 meczów. Za sukcesy z drużyną Squadra Azzura został odznaczony Orderami Zasługi Republiki Włoskiej (2000 w stopniu Kawalera, 2006 w stopniu Oficera)[6].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Alessandro Nesta po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W latach 2015–2017 trenował występujący w amerykańskiej lidze NASL FC Miami, z którym w sezonie 2017 wygrał rundę wiosenną i jesienną, triumfując tym samym w rundzie zasadniczej, jednak w fazie play-off przegrał w półfinale 5 listopada 2017 roku 6:5 w serii rzutów karnych (0:0 po dogrywce) z New York Cosmos.

Następnie trenował Perugię Calcio (2017–2018), Frosinone Calcio (2019–2021)[7], AC Reggianę 1919 (2023–2024) oraz dwukrotnie AC Monzę (2024 i od 2025 roku).

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga[8] Puchar krajowy[9] Kontynentalne[10] Inne[11] Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
Włochy Lazio Rzym 1993/1994 Serie A 2 0 0 0 0 0 2 0
1994/1995 Serie A 11 0 1 0 0 0 12 0
1995/1996 Serie A 23 0 2 0 3 0 28 0
1996/1997 Serie A 25 0 3 0 4 0 32 0
1997/1998 Serie A 30 0 9 1 10 1 49 2
1998/1999 Serie A 20 1 2 0 4 0 26 1
1999/2000 Serie A 28 0 3 0 10 0 41 0
2000/2001 Serie A 29 0 2 0 8 0 39 0
2001/2002 Serie A 25 0 1 0 6 0 32 0
Łącznie 193 1 23 2 45 1 261 3
Włochy AC Milan 2002/2003 Serie A 29 1 5 1 14 0 48 2
2003/2004 Serie A 26 0 5 1 7 0 0 0 38 1
2004/2005 Serie A 29 0 4 0 12 0 45 0
2005/2006 Serie A 30 1 2 0 10 0 42 1
2006/2007 Serie A 14 0 0 0 8 0 22 0
2007/2008 Serie A 29 1 0 0 8 1 2 0 39 2
2008/2009 Serie A 1 0 0 0 0 0 1 0
2009/2010 Serie A 23 3 0 0 7 0 30 3
2010/2011 Serie A 26 0 2 0 7 0 35 0
2011/2012 Serie A 17 1 2 0 7 0 26 1
Łącznie 224 7 20 2 80 1 2 0 326 10
Kanada Montreal Impact 2012 MLS 8 0 0 0 0 0 8 0
2013 MLS 23 0 1 0 2 0 26 0
Łącznie 31 0 1 0 2 0 34 0
Indie FC Chennaiyin 2014/2015 I-League 3 0 3 0
Łącznie 3 0 3 0
Łącznie 451 8 44 3 129 2 2 0 624 13

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Rok Mecze Gole
 Włochy U-18 1994 2 0
Łącznie 2 0
 Włochy U-21 1995 3 0
1996 6 0
Łącznie 9 0
 Włochy 1996 2 0
1997 7 0
1998 7 0
1999 6 0
2000 13 0
2001 5 0
2002 10 0
2003 7 0
2004 10 0
2005 5 0
2006 6 0
Łącznie 78 0

[12][13]

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Od Do Wyniki
M Z R P Z%
Stany Zjednoczone FC Miami 31.08.2015 30.11.2017 71 35 17 19 49,30
Włochy Perugia Calcio 14.05.2018 30.06.2011 40 14 8 18 35,00
Włochy Frosinone Calcio 01.07.2019 22.03.2021 77 28 23 26 36,36
Włochy AC Reggiana 1919 10.06.2023 13.06.2024 41 12 17 12 29,27
Włochy AC Monza 01.07.2024 23.12.2024 20 3 7 10 15,00
Włochy AC Monza 10.02.2025 urzęduje 14 1 2 11 7,14
Łącznie 263 93 74 96 35,36

[1]

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Lazio Rzym
AC Milan
Montreal Impact
FC Chennaiyin
Reprezentacyjne

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
FC Miami

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego bratanek Gian Marco (ur. 2000) również jest piłkarzem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  1. Transfermarkt, Aktualni trenerzy klubów Serie A [online], transfermarkt.pl, 13 lipca 2025 [dostęp 2025-07-13] (pol.).