WikiMini

Aleksander Ludwik Kozubowski

Aleksander Ludwik Kozubowski
Data urodzenia

16 marca 1803

Data i miejsce śmierci

17 października 1853
Leubus

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

klasycyzm

Ważne dzieła

Teatr Wielki w Warszawie

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)
Grób Aleksandra Kozubowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Aleksander Ludwik Kozubowski (ur. 16 marca 1803, Kielecczyzna, zm. 17 października 1853 w Leubus na Dolnym Śląsku[1]) – architekt reprezentujący klasycyzm i budowniczy, działający głównie w Warszawie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kozubowski pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Mora. W roku 1821 ukończył Szkołę Wojewódzką w Kielcach[2] i udał się na naukę do sławnego architekta warszawskiego Corazziego. O działalności jego niewiele wiadomo: po przejęciu stanowiska dyrektora Warszawskich Teatrów Rządowych przez generała Rautenstraucha Kozubowski dokończył pod jego kierownictwem budowę Teatru Wielkiego. Inne jego prace to m.in. dom przy ul. Bednarskiej 9 w Warszawie oraz grobowiec Rautenstraucha przy kościółku Kapucynów na ul. Miodowej, zniszczony w 1944. Od 1837 członek Rady Ogólnej Budowniczej przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych. W 1835-1847 był budowniczym Dyrekcji Generalnej Towarzystwa Ogniowego w Warszawie. Zapewne dzięki protekcji Rautenstraucha Kozubowski był w latach 1834-1842 budowniczym Teatrów Rządowych, po śmierci generała otrzymał stanowisko budowniczego Dyrekcji Towarzystwa Ogniowego w stolicy. w 1844 został odznaczony Orderem Świętego Stanisława 3 klasy. Członek Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.

Zwłoki Kozubowskiego przewieziono ze Śląska i pochowano na cmentarzu na Powązkach (kwatera 12-5-27)[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. A. Massalski, „Dzieje najstarszej szkoły średniej w Kielcach 1727-1945. Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach”, Fundacja Posteris, ISBN 978-83-62642-00-7, Kielce 2010, str. 118.
  3. Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski 1851-1890, Warszawa 1982
  4. wygląd grobowca na warszawskich Powązkach. [dostęp 2019-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-15)].