Aleksander Jan Wróblewski

Aleksander Wróblewski
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1906
Łódź, Polska

Data i miejsce śmierci

25 marca 1942
kanał La Manche, okolice Desvres, Francja

Przebieg służby
Lata służby

1939-1942

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

131 eskadra myśliwska
111 eskadra myśliwska
dywizjon 303

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy

Aleksander Wróblewski (ur. 26 marca 1915 w Łodzi, zm. 25 marca 1942 zestrzelony nad kanałem La Manche) – porucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys

Syn Aleksandra i Marty. Student Politechniki Warszawskiej, członek Aeroklubu Łódzkiego, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1937 i 30. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa[1].

W sierpniu 1939 zmobilizowany, otrzymał przydział do 131 eskadry myśliwskiej jako pilot. 6 września dołączył do 111 em[a].

Zimą 1939/40 jako kurier tatrzański na trasie Warszawa – Zakopane – Budapeszt kursował w parze z Józefem Krzeptowskim. W maju 1940 z Węgier przedostał się do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii. Otrzymał numer służbowy P-0754. W lutym 1941 przeszedł szkolenie myśliwskie w 57 O.T.U. w Hawarden. 21 kwietnia 1941 został pilotem dywizjonu 303. Był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Lotniczym[3].

Uwagi

  1. ↑ Podporucznik Wróblewski W pogoni za bombowcami doleciał aż pod Łódź, gdzie z powodu awarii silnika lądował przymusowo. Po doraźnej naprawie uszkodzenia postanowił nie wracać do Kobylegopola, lecz lecieć do Bazy Nr 3 do Lublina. Podczas lotu ponowny defekt zmusił Wróblewskiego do opuszczenia samolotu na spadochronie. Po różnych tarapatach odleciał z lotniska Lublinek z rannym ppor. Dzwonkiem do Warszawy, gdzie uzyskał „jedenastkę” ze stanu SPL Grupa Techniczna i dołączył do 111 eskadry myśliwskiej w Zaborowie[2].

Przypisy

  1. ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 213.
  2. ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 88.
  3. ↑ Wróblewski Aleksander. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-02-20].

Bibliografia

  • Olgierd Cumft, Hubert K. Kujawa: Księga Lotników Polskich – poległych zamarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1989, s. 545. ISBN 83-11-07329-5.
  • Ku czci poległych lotników 1939-1945, red. Józef Zieliński. Warszawa: Agencja Lotnicza ALTAIR, 2005, s. 206. ISBN 83-86217-50-2.
  • Krzysztof Cieślak, Wojciech Gawrych, Andrzej Glass: Samoloty Myśliwskie września 1939. Warszawa: Wydawnictwo NOT-Sigma, 1987, s. 64. ISBN 83-85001-11-5.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7.
  • Alfons Filar: Opowieści tatrzańskich kurierów. Warszawa, KiW, 1969, s. 119-135.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
  • Lista kurierów tatrzańskich
  • THE 303 POLISH FIGHTER SQUADRON PILOTS' LIST (ang.)
  • Polski pilot, który uwierzył w pokojowe zamiary sowietów we wrześniu 1939 roku!