Aleh Chmyl

Aleh Chmyl
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1970
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

prawy

Aleh Uładzimirawicz Chmyl, błr. Алег Уладзіміравіч Хмыль, ros. Олег Владимирович Хмыль - Oleg Władimirowicz Chmyl (ur. 30 stycznia 1970 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi, dwukrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Kariera zawodnicza

  • Dynama Mińsk (1986-1990, 1991-1993)
    • Białoruś SzWSM Mińsk (1988, 1990-1991)
  • Białoruś Tiwali Mińsk (1993-1995)
  • Rosja Łada Togliatti (1995-2002)
    • Rosja CSK WWS Samara (1998)
  • Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk (2002-2004)
  • Rosja HK MWD Bałaszycha (2004-2005)
  • Białoruś Dynama Mińsk (2005-2007)
  • Białoruś Junost' Mińsk (2007-2009)

Wychowanek mińskich szkół SDJuSzOR i Junosti. Występował w klubach białoruskiej ekstraligi i superlidze rosyjskiej.

Był wieloletnim reprezentantem Białorusi, od 1992 do 2005 rozegrał w kadrze 133 meczów, w których zdobył 67 punktów (17 goli i 50 asyst). Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1992 (kwalifikacje do Grupy C), 1994, 1995 (Grupa C)[1], 1996, 1997 (Grupa B), 1998, 1999, 2000, 2001 (Grupa A), 2002, 2003, 2004 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1998, 2002.

Kariera trenerska

  • Białoruś MHK Junost' Mińsk (2010-2012), główny trener
  • Białoruś Junost' Mińsk (2013), główny trener
  • Białoruś Junior Mińsk (2013-2014), główny trener
  • Białoruś Junost' Mińsk (2014-2016), asystent trenera[2]
  • Białoruś HK Homel (2016-2017), trener w sztabie szkoleniowym
  • Białoruś HK Homel (2017-2019), główny trener
  • Białoruś Chimik Nowopołock (2019-), główny trener

Po zakończeniu kariery zawodniczej w 2009 został szkoleniowcem hokejowym. Rozpoczął pracę w klubie Junosti Mińsk. Początkowo prowadził zespół juniorski, następnie w 2013 tymczasowo został pierwszym trenerem drużyny seniorskiej, występującej wówczas w rosyjskich rozgrywkach Wysszaja Chokkiejnaja Liga w sezonie 2012/2013. Od 2013 do 2014 był szkoleniowcem Juniora Mińsk, a w 2014 został asystentem trenera Junosti Michaiła Zacharaua. Potem był głównym trenerem w Homlu do stycznia 2019[3]. Wiosną 2019 został trenerem Chimika Nowopołock[4].

Sukcesy

Reprezentacyjne
  • Awans do grupy B mistrzostw świata: 1995
  • Awans do grupy A mistrzostw świata: 1997
  • Czwarte miejsce w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
  • Awans do Elity mistrzostw świata: 2002, 2004
Klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi: 1993, 1994, 1995 z Tiwali Mińsk, 2007 z Dynama Mińsk, 2009 z Junostią Mińsk
  • Złoty medal mistrzostw Rosji: 1996 z Ładą Togliatti
  • Srebrny medal mistrzostw Rosji: 1997 z Ładą Togliatti
  • złoto Puchar Europy: 1997 z Ładą Togliatti
  • złoto Puchar Tatrzański: 2003 z Nieftiechimikiem Niżniekamsk
  • Złoty medal wyższej ligi: 2005 z HK MWD Bałaszycha
  • złoto Puchar Białorusi: 2006 z Dynama Mińsk, 2009 z Junostią Mińsk
  • Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 2008 z Junostią Mińsk
Indywidualne
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1994#Grupa C[5]:
    • Najlepszy obrońca turnieju
Odznaczenia
  • Zasłużony Mistrz Sportu Republiki Białorusi: 2002[6]

Przypisy

  1. ↑ Статистика игроков сборной Беларуси - Чемпионат Мира 1995 [online], hockeyarchives.ru [dostęp 2017-11-16]  (ros.).
  2. ↑ Олег Хмыль вошел в тренерский штаб «Юности», Рунец возглавил «Юниор», Экстралига - Хоккей - BY.Tribuna.com [online], by.tribuna.com [dostęp 2020-10-13] .
  3. ↑ Хоккей. Олег Хмыль отстранен от работы с "Гомелем" - Прессбол [online], www.pressball.by [dostęp 2020-10-13] .
  4. ↑ В новополоцком «Химике» сменится главный тренер [online], www.hockey.by [dostęp 2020-10-13]  (ros.).
  5. ↑ Championnats du monde 1994. Mondial C. hockeyarchives.info. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  6. ↑ Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі [online], systemaby.com [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-28] .

Bibliografia

  • Aleh Chmyl w bazie Eliteprospects.com (ang.) (ang.)
  • Aleh Chmyl w bazie The Internet Hockey Database (ang.) (ang.)
  • Aleh Chmyl – statystyki na r-hockey.ru (ros.)