Afantazja

Reprezentacja jak ludzie z różnym poziomem wizualnej wyobraźni mogą „widzieć” jabłko w wyobraźni.

Afantazja – niezdolność do wyobrażania obrazów w umyśle[1]. Po raz pierwszy odkryta przez Francisa Galtona w 1880[2].

Szacuje się, że ta przypadłość dotyka od 2,5 do 4 procent społeczeństwa. Zazwyczaj jest wrodzona, chociaż może także pojawić się pod wpływem udaru, urazu głowy lub depresji. Przeciwieństwem afantazji jest hiperfantazja (czyli zdolność do wyobrażania obrazów tak żywych jak widzianych oczami)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Marta Urbaniak-Piotrowska: Niewidomi w wyobraźni. Czym jest afantazja?. Zwierciadło, 2023-03-09. [dostęp 2024-08-12].
  2. ↑ Mélissa Fox-Muraton. Aphantasia and the Language of Imagination: A Wittgensteinian Exploration. „Analiza i Egzystencja: czasopismo filozoficzne”. 55, s. 6, 2021. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. ISSN 2300-7621. (ang.).