Adelot
Adelotus brevis[1] | |||
(Günther, 1863) | |||
samiec | |||
samica | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | płazy | ||
Rząd | |||
Podrząd | Myobatrachoidea | ||
Rodzina | Limnodynastidae | ||
Rodzaj | Adelotus | ||
Gatunek | adelot | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Adelot (Adelotus brevis) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Limnodynastidae, jedyny przedstawiciel rodzaju Adelotus.
Występowanie
Wschodnia Australia[2].
Występuje we wszystkich rodzajach zbiorników wodnych, zarówno płynących jak i stojących. Prowadzi bardzo skryty tryb życia.
Cechy morfologiczne
Osiąga niewielkie rozmiary – samce mierzą około 50 mm, a samice około 40 mm, samce mają też wyraźnie szersze głowy niż samice[3]. Rezonatory ukryte pod skórą dna jamy gębowej. Błon pływnych brak.
Grzbiet ubarwiony brązowo, brzuch plamisty. Źrenice poziomo wydłużone.
Rozród
W czasie pory godowej samiec za pomocą grzebiących ruchów przednich kończyn buduje w przybrzeżnym szlamie gniazdo o kolistym kształcie i średnicy 12–15 cm, do którego samica składa jaja, które następnie są pilnowane oraz zaciekle bronione przez samca. Kijanki opuszczają osłony jajowe po kilku dniach, przeobrażenie następuje po 3–4 tyg.
Głos godowy jest bardzo podobny do głosu kumaka nizinnego, samce odzywają się w okresie godowym przez przerwy przez całe noce.
Przypisy
Bibliografia
- Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0464-2.