WikiMini

1 Samodzielna Brygada Strzelców

1 Samodzielna Brygada Strzelców
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa 1 SBS
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1943

Tradycje
Kontynuacja

1 Dywizja Grenadierów (kadrowa)
2 Dywizja Grenadierów Pancernych
Dywizja Grenadierów Pancernych
4 Dywizja Piechoty

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Gustaw Paszkiewicz

Organizacja
Dyslokacja

Biggar

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

I Korpus Polski

Barwy brygady
Oznaka I Korpusu PSZ na Zachodzie

1 Samodzielna Brygada Strzelców (1 SBS) – brygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 1940 w obozie Biggar w Szkocji rozpoczęto formowanie 1 Brygady Strzelców[1] pod dowództwem gen. bryg. Gustawa Paszkiewicza. Brygada wchodziła w skład I Korpusu Polskiego. Wzięła udział w obronie przeciwdesantowej wybrzeży Szkocji.

Naczelny Wódz i Minister Spraw Wojskowych rozkazem L.dz. 1557/Tjn.O.I.Org.42 z dnia 9 maja 1942 nadał 1 Brygadzie Strzelców nazwę „1 Samodzielna Brygada Strzelców”[2].

W 1943 nie ustały trudności w uzupełnieniu stanów osobowych 1 Dywizji Pancernej. Anglicy naciskali na sformowanie jej i doprowadzenie do pełnych etatów wojennych. 14 lutego 1943 gen. Sikorski powiadomił gen. Brooke’a o zamiarze skadrowania 1 BS.

12 marca na błoniach na północ od Alloa odbył się ostatni przegląd 1 Samodzielnej Brygady Strzelców przed jej rozwiązaniem. Brygada zmuszona była oddać swych żołnierzy do innych związków taktycznych.

15 kwietnia 1943 generał Bronisław Duch podpisał ostatni rozkaz dzienny jako dowódca brygady. Stwierdził w nim, że „rozkaz Naczelnego Wodza L.dz. 370/Tjn.Org.43 i dowódcy I Korpusu Nr 31 z 13 kwietnia 1943 o przemianowaniu 1. Samodzielnej Brygady Strzelców na 1. Dywizję Grenadierów wprowadzam w życie z dniem 16 kwietnia 1943. Zarządzenia szczegółowe będę wydane oddzielnie”. 20 kwietnia 1943 generał Duch podpisał rozkaz dzienny Nr 1 Dowództwa 1 Dywizji Grenadierów[3].

Odznaka brygady

[edytuj | edytuj kod]

Zatwierdzona Dz. Rozk. NW nr 2, poz 15 z 23 kwietnia 1942.
Dwuczęściowa odznakę wykonaną w białym metalu, oksydowaną, stanowi stylizowany wzlatujący orzeł wkomponowany w wieniec z liści ostu w kolorze brązu. Na wieńcu napis 1 BRYGADA STRZELCÓW. Na awersie na pierwszym piórze przy upierzeniu nóg orła wypukły napis K&S Edin, na rewersie napis: SCOTLAND 1942 K&S. Wymiary – 60x47 mm; projekt – Wincenty Wierzejewski; wykonanie – Kirkwood and Son z Edinburgha[4].
Istnieje odmiana odznaki: jednoczęściowa, wykonana w srebrze próby 925 z pozłoconym wieńcem, dziobem i szponami orła. Na rewersie znak firmowy MR oraz kolejny numer odznaki. Wymiary – 47x35 mm[5].

Struktura organizacyjna brygady

[edytuj | edytuj kod]

Struktura brygady została opracowana na podstawie doświadczeń wojennych. Miała być jednostką ruchliwą, przystosowaną do działań manewrowych, zmotoryzowaną, dysponującą dużą siła ognia (batalion czołgów i artyleria wsparcia).

  • Kwatera Główna 1 Brygady Strzelców
  • Oddział Sztabowy
  • pluton ochrony sztabu
  • 1 batalion strzelców podhalańskich
  • 2 batalion strzelców
  • 3 batalion strzelców
  • 1 oddział rozpoznawczy
  • 1 kompania przeciwpancerna
  • 1 dywizjon artylerii lekkiej
  • 1 bateria artylerii przeciwlotniczej
  • 1 kompania saperów
  • 1 kompania łączności
  • 1 kompania sanitarna
  • 1 kompania warsztatowa
  • 1 kompania zaopatrywania

W skład każdego z trzech batalionów strzelców wchodziło:

  • dowództwo batalionu
  • pluton łączności
  • drużyna rozpoznawcza
  • 1 kompania strzelców
  • 2 kompania strzelców
  • 3 kompania strzelców
  • kompania ckm i broni towarzyszącej
  • pluton przeciwpancerny (4 działka)
  • pluton przeciwlotniczy (4 lkm)
  • tabor baonu

Kompania strzelców składała się z pocztu dowódcy, trzech plutonów strzelców i sekcji moździerzy 2-calowych.

Oddział Rozpoznawczy 1 BS posiadał w swoim składzie cztery plutony: motocyklowy, ckm, przeciwpancerny i czołgów.

Brygada powinna liczyć 5743 żołnierzy, w tym 419 oficerów i 978 podoficerów. Tak duży skład procentowy kadry podyktowany był wysokimi nadwyżkami oficerów i dużymi trudnościami prowadzenia poboru w Wielkiej Brytanii i w Kanadzie.

Obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]
Gen. Bronisław Duch – dowódca 1 BS i 1 DG
Dowódcy brygady
Zastępca dowódcy brygady
Szef sztabu
  • płk dypl. Zenon Wzacny (do 16 IV 1943 → szef sztabu 1 DG)
Szef Oddziału III Operacyjnego
Naczelni lekarze brygady
  • płk lek. Wincenty Babecki (do 15 IV 1943 → referent służby zdrowia w Oddziale IV Sztabu I KPanc.-Mot.[8])
  • mjr lek. dr Jan Faleński (5 III - 13 V 1943 → lekarz Polskiego Biura Wojskowego w Londynie[9])
Dowódca 3 batalionu strzelców
  • mjr Michał Bilik (od 11 V 1943[10])
Dowódcy 1 kompanii saperów
  • kpt. Józef Zielonka (26 VI 1940 – 30 I 1941 → zastępca dowódcy 1 ksap[11])
  • mjr Józef Hempel
  • mjr Jan Gustowski (1943[12])
  • kpt. Folik Felisk Julian(1943[13])
Dowódcy 1 kompanii sanitarnej
  • mjr lek. Leon Bazała (do 24 IV 1943 → Sztab Naczelnego Wodza[14])
  • kpt. lek. dr Jan Eugeniusz Janiga (od 5 III 1943[15])
Dowódcy 1 kompanii zaopatrywania (b. 1 kolumny samochodowej)
Dowódcy 1 kompanii warsztatowej
  • mjr Hipolit Ciągliński (do 31 VII 1943 → dowódca Oddziałów Technicznych 1 Dywizji Grenadierów[18])
  • kpt. Ireneusz Berg (od 31 VII 1943[18])
Pozostali

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szczurowski 2001 ↓, s. 100.
  2. Rozkaz dzienny Nr 321 Szkoły Podchorążych Piechoty i Kawalerii Zmotoryzowanej z 22 maja 1942.
  3. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 80-82.
  4. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 462.
  5. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 463.
  6. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 36.
  7. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 121.
  8. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 53.
  9. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 43, 105.
  10. a b Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 103.
  11. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 19.
  12. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 138.
  13. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 249.
  14. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 93.
  15. a b Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 43.
  16. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 83, 107.
  17. Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 83.
  18. a b Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 149.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Józef Dembiniok: Wojsko Polskie we Francji. I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii (Oznaki i odznaki Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie / Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbanski). Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-00719-X.
  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
  • Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940–1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 1992. ISBN 83-11-08218-9.