11 Drezdeńska Dywizja Pancerna

Ten artykuł dotyczy polskiej DPanc. Zobacz też: inne dywizje pancerne noszące numer „11”.

11 Dywizja Pancerna

Znak na pojazdach Dywizji
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1963
Rozformowanie	1990
Nazwa wyróżniająca	Drezdeńska
Patron	Jan III Sobieski
Tradycje
Rodowód	11 Dywizja Piechoty (LWP) 11 Dywizja Zmechanizowana
Kontynuacja	11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej
Dowódcy
Pierwszy	gen. Zbigniew Zieleniewski
Ostatni	płk dypl. Zygmunt Sadowski
Organizacja
Numer	JW 1588
Dyslokacja	Żagań
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	Śląski Okręg Wojskowy
Odznaczenia

11 Drezdeńska Dywizja Pancerna im. Jana III Sobieskiego (11 DPanc) – związek taktyczny wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

W kwietniu 1963 roku 11 Dywizja Zmechanizowana w Żaganiu została przeformowana w 11 Dywizję Pancerną i przeniesiono dywizję na etaty pokojowo-wojenne^[1]. W czasie pokoju dywizja wchodziła w skład Śląskiego Okręgu Wojskowego, natomiast w czasie wojny miała wejść w skład 2 Armii.

30 września 1967 dywizja przyjęła dziedzictwo tradycji 1 Korpusu Pancernego i otrzymała nazwę wyróżniającą „Drezdeńska”.

Na przełomie 1969 i 1970 dywizja przeszła na nowe „etaty pokojowo – wojenne”. W nowej strukturze, w miejsce dywizjonu artylerii haubic, utworzono pułk artylerii, w miejsce kompanii rozpoznawczej – batalion rozpoznawczy, a na bazie batalionu transportowego, dywizyjnego punktu zaopatrzenia i piekarni polowej zorganizowano batalion zaopatrzenia^[2].

9 maja 1975 roku przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie, w czasie Apelu Zwycięstwa, I sekretarz KC PZPR, Edward Gierek udekorował sztandar dywizji Orderem Sztandaru Pracy I klasy.

21 września 1983 roku dywizja otrzymała imię Jana III Sobieskiego.

Na przełomie 1989 i 1990 roku dywizja została przeformowana w 11 Dywizję Zmechanizowaną. W ramach tej reorganizacji został rozformowany 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich w Żaganiu.

• dowództwo i sztab – Żagań (JW 1588)
• 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich – Żagań (JW 2646)
• 8 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich – Żagań (JW 2702)
• 29 Pułk Czołgów Średnich im. płk Aleksandra Kowalskiego – Żagań (JW 2707)
• 42 Pułk Zmechanizowany – Żary (JW 3118)
• 33 Pułk Artylerii – Żary (JW 2821)
• 66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej – Bolesławiec (JW 1259), do 1967 w składzie dywizji był 19 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (JW 1260), na bazie którego sformowano 111 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej w Zgorzelcu (JW 1260), rozformowany w 1981
• 10 Dywizjon Artylerii – Żary (JW 2628)
• 43 Dywizjon Artylerii Rakietowej – Żary (JW 3231)
• 9 Batalion Rozpoznawczy – Żagań (JW 2943)
• 11 Batalion Zaopatrzenia – Żagań (JW 2680)
• 11 Batalion Remontowy – Żagań (JW 2649)
• 16 Batalion Saperów – Żary (JW 2833)
• 34 Batalion Łączności – Żagań (JW 2920)
• 60 Batalion Medyczny – Specjalistyczna Przychodnia Lekarska – Żagań (JW 2006)
• 17 Kompania Chemiczna – Żagań (JW 2649CH)
• 17 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii – Żary (JW 2821D), wcześniej Żagań JW 2646D
• 30 Kompania Dowodzenia Szefa OPL – Żagań (JW 2707KD)
• Kompania Ochrony i Regulacji Ruchu – Żagań (JW 1588D)

• gen. bryg. Zbigniew Zieleniewski (1963–1967)
• płk Wiesław Kociołek (1967–1968)
• gen. bryg. Witold Wereszczyński (1968–1973)
• gen. bryg. Józef Użycki (1973–1976)
• gen. bryg. Bolesław Matusz (1976–1984)
• płk dypl. Janusz Ornatowski (1984–1987)
• płk dypl. Adam Rębacz (1987–1988)
• płk dypl. Zygmunt Sadowski (1988–1990)

• Jerzy Kajetanowicz. Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157. 
• Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Wydawnictwo „Chroma”, Żary 2005, wyd. I, ISBN 83-922412-3-1.
• Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.