|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 1-chloronaftalen | Inne nazwy i oznaczenia | α-chloronaftalen | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C10H7Cl |
Masa molowa | 162,62 g/mol |
Wygląd | oleista ciecz[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS | 90-13-1 |
PubChem | 7003 |
SMILES | C1=CC=C2C(=C1)C=CC=C2Cl | |
InChI | InChI=1S/C10H7Cl/c11-10-7-3-5-8-4-1-2-6-9(8)10/h1-7H | InChIKey | JTPNRXUCIXHOKM-UHFFFAOYSA-N | |
Właściwości | | Gęstość | 1,1880 g/cm³ (25 °C)[1]; ciecz | | Rozpuszczalność w wodzie | 0,0224 g/kg (25 °C)[3] | w innych rozpuszczalnikach | rozpuszczalny w etanolu, eterze dietylowym, benzenie, disiarczku węgla, słabo w tetrachlorometanie[1] | | Temperatura topnienia | −6,0 °C[1] −20 °C[4] | Temperatura wrzenia | 259 °C[1] 111–113 °C (7 hPa)[4] | logP | 3,90[2] | Współczynnik załamania | 1,6326 (20 °C, 589 nm)[1] | Prężność pary | 0,003 kPa (25 °C)[5] | |
Budowa | | Moment dipolowy | 1,57 D[a][6] | |
Niebezpieczeństwa | Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-07-23] | | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Na podstawie podanej karty charakterystyki | | | Zwroty H | H302, H315, H319, H335, H400 | Zwroty P | P261, P273, P305+P351+P338 | | NFPA 704 | Na podstawie podanego źródła[7] | | | | Temperatura zapłonu | 121 °C (zamknięty tygiel)[4][5] | Temperatura samozapłonu | powyżej 558 °C[5] | Numer RTECS | QJ2100000 | Dawka śmiertelna | LD50 1540 mg/kg (szczur, doustnie)[4] | |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |