(85) Io
Ten artykuł dotyczy planetoidy. Zobacz też: Io – księżyc Jowisza, inne znaczenia nazwy „Io”.
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 19 września 1865 | ||
Numer kolejny | 85 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,6541 au | ||
Mimośród | 0,1917 | ||
Peryhelium | 2,1454 au | ||
Aphelium | 3,1629 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 118 dni 10 godzin | ||
Średnia prędkość | 18,11 km/s | ||
Inklinacja | 11,96° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 154,79 km | ||
Masa | (szacunkowo) 3,4×1018 kg | ||
Średnia gęstość | (szacunkowo) ~1,4 g/cm3 | ||
Okres obrotu | 6,8751 h | ||
Albedo | 0,07 | ||
Jasność absolutna | 7,61m | ||
Typ spektralny | Typ C | ||
Średnia temperatura powierzchni | śred. ~172K | ||
|
(85) Io – planetoida z pasa głównego planetoid.
Odkrycie
Została odkryta 19 września 1865 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Io, nimfy w mitologii greckiej. Io to również nazwa jednego z księżyców Jowisza.
Orbita
(85) Io okrąża Słońce w ciągu 4 lat i 118 dni w średniej odległości 2,65 j.a. Planetoida należy do rodziny planetoidy Eunomia.
Zobacz też
Zobacz hasło Io w Wikisłowniku |
Bibliografia
- (85) Io w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (85) Io w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (85) Io w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)