Ławka strzelecka

Żołnierz stojący na ławce strzeleckiej na schemacie okopu z 1914 r.

Ławka strzelecka – umocniony (drewnem, murem, faszyną itp.) stopień w okopie bądź wale fortu, umożliwiający strzelanie z broni ręcznej ponad przedpiersiem lub przez strzelnice w przedpiersiu[1].

  • Żołnierz stojący na ławce strzeleckiej. 1916 r.
    Żołnierz stojący na ławce strzeleckiej. 1916 r.
  • Wał strzelecki na dachu koszar szyjowych fortu „Łapianka”: widoczne dwa stopnie ławki strzeleckiej, podłokietnik i nisze na amunicję podręczną
    Wał strzelecki na dachu koszar szyjowych fortu „Łapianka”: widoczne dwa stopnie ławki strzeleckiej, podłokietnik i nisze na amunicję podręczną


Przypisy

  1. ↑ Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte. Warszawa: PWN, 2002, s. 532. ISBN 83-01-12223-4.