Zeeschuim

Zie voor het mineraal en andere betekenissen Zeeschuim (doorverwijspagina).
Zeeschuim op Ocean Beach in San Francisco.

Zeeschuim, oceaanschuim, strandschuim of spume is een soort schuim dat ontstaat door de agitatie van zeewater, vooral wanneer het hogere concentraties opgeloste organische stoffen bevat (waaronder eiwitten, lignines en lipiden) afkomstig van bronnen zoals de afbraak van algenbloei op open zee.[1] Deze stoffen kunnen fungeren als oppervlakteactieve stoffen of schuimmiddelen. Als het zeewater wordt opgeschud door brekende golven in de brandingszone naast de kust, vangen de oppervlakteactieve stoffen onder deze turbulente omstandigheden lucht en vormen ze hardnekkige bellen die door oppervlaktespanning aan elkaar blijven kleven op het strand.

Zeeschuim is een wereldwijd fenomeen,[1] en het varieert afhankelijk van de locatie en de mogelijke invloed van het omringende mariene, zoetwater en/of terrestrische milieu.[2] Vanwege de lage dichtheid en persistentie kan schuim door sterke winden landinwaarts worden geblazen, in de richting van het strand.

Menselijke activiteiten, zoals de productie, het transport of het morsen van petroleumproducten of detergenten, kunnen ook bijdragen aan de vorming van zeeschuim. Het schuim kan ook toxisch PFAS bevatten, zo bleek onder meer uit onderzoek van VITO in 2023.[3] Nederlandse en Belgische overheden waarschuwden dan ook om het goedje te mijden, en kinderen er niet mee te laten spelen.[4]

Mediabestanden
Zie de categorie Sea foam van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sea foam op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. a b (en) Katerina Schilling, Matthias Zessner, Foam in the aquatic environment. Water Research, Volume 45, Issue 15, 2011, p. 4355-4366 (1 oktober 2011). Gearchiveerd op 12 mei 2012.
  2. (en) Harold, E. & Schlichting, Jr., A Preliminary Study of the Algae and Protozoa in Seafoam. Botanica Marina, vol. 14, no. 1, 1971, pp. 24-28 (1971). Gearchiveerd op 12 juli 2024.
  3. PFAS, niet alleen forever chemicals, maar ook een forever bezorgdheid. VITO (13 oktober 2023). Gearchiveerd op 13 juni 2024.
  4. Het ziet er leuk uit om mee te spelen, maar kinderen blijven er beter af: waarom zeeschuim schadelijk kan zijn. Gazet van Antwerpen (25 juli 2024). Gearchiveerd op 25 juli 2024.