Antroposofische pedagogiek

De antroposofische pedagogiek[1] is een in Duitsland ontstane reformpedagogiek die is gebaseerd op de antroposofie van de Oostenrijkse esotericus Rudolf Steiner (1861-1925).

Menskunde

Grondslag voor de antroposofische pedagogiek is Rudolf Steiners visie op ontstaan en evolutie van mens en wereld. Deze visie heeft Steiner voor het onderwijs uitgewerkt als antroposofische menskunde.[2] Uitgangspunt is dat een 'hogere', geestelijke wereld richting geeft aan de fysieke wereld. Niet alleen het onderwijs, maar ook de antroposofische geneeswijze maakt gebruik van Steiners menskunde.

Zie Antroposofische menskunde

Toepassing

De antroposofische pedagogiek wordt toegepast in antroposofische instituten die kinderopvang en onderwijs aanbieden. Specifiek voor het werken met kinderen met een beperking is er een antroposofische orthopedagogiek, de heilpedagogie.

Internationaal

In Vlaanderen is de antroposofische pedagogiek bij het publiek beter bekend als steinerpedagogie, in Nederland als vrijeschoolpedagogie, in Duitsland als waldorfpedagogiek. In de Angelsaksische landen en op internationaal vlak spreekt men over Waldorf Education.

Literatuur:
  • Rudolf Steiner: Die Erziehung des Kindes vom Gesichtspunkte der Geisteswissenschaft, Dornach, Rudolf Steiner Verlag, 1969, ISBN 3727450592
  • Heiner Ullrich: Reformpädagogische Schulkultur mit weltanschaulicher Prägung. Pädagogische Prinzipien und Formen der Waldorfschule. In: "Inge Hansen-Schaberg, Bruno Schonig: Basiswissen Pädagogik. Reformpädagogische Schulkonzepte Band 6: Waldorf-Pädagogik". Schneider Verlag Hohengehren, Baltmannsweiler 2002
  • Jan Dirk Imelman, P. B. H Van Hoek, Hoe vrij is de vrije school? : een analyse van de antroposofische pedagogiek, Intro Nijkerk 1983
Voetnoten
  1. R.Steiner, Anthroposophische Menschenkunde und Pädagogik, GA304a, Rudolf Steiner Verlag 1979
  2. Rudolf Steiner, Antroposofische menskunde als basis voor de pedagogie, Vrij Geestesleven (i.s.m. Vrij Pedagogisch Centrum Driebergen ) 1984