Jean Larrieu

Artikulu edo pasarte honek eduki, gramatika, hiztegi edota ortografia akatsak ditu. Lagundu nahi baduzu, zuzendu ezazu.

Artikulu edo atal hau ez dator bat formatu hitzarmenekin. Zure esku dago artikulu hau egokituz Wikipediari laguntzea.

Jean Larrieu (Donibane Lohizune, 1912ko ekainaren 5a – Vincennes, Île-de-France, 1969ko urtarrilaren 17a) lapurtar militarra izan zen, teniente-koronel izandakoa. Jedburgh izeneko indar berezien kidea, Bigarren Mundu Gerran, Indotxinako Gerran eta Aljeriako Independentzia Gerran aritu zen. Jean Larrieu^[1], frantziar ofiziala, 1912ko ekainaren 5ean (Donibane Lohizune, 1912ko ekainaren 5a – Vincennes, Île-de-France, 1969ko urtarrilaren 17a) jaio eta 1969ko urtarrilaren 17an Parisen zerbitzuan hil zen Gerra Hotzaren erdian, Jedburgh zaldun bat izan zen, indar berezien irudia. Bigarren Mundu Gerra, Indotxina Gerra, (Indarra 136), Aljeriako Gerra eta Gerra Hotza (Stay-Behind sareak). Inteligentzia eta Ekintza Bulego Zentraleko kidea (B.C.R.A., Frantzia Askearen zerbitzu sekretuak), D.G.S.S. eta D.G.E.R. Saint-Deniseko 800 GET-en (Transmisio Operazioen Taldea) artean aktibo jarraitzen zuen, egunsentia baino lehen hil zen, 1969ko urtarrileko goiz batean, bere eguneroko entrenamenduan, Vincennes-eko basoan auto batek harrapatu ostean. Istripu honek sobietar zerbitzuen hilketa-presuntzio handia dakar^[2].

Soldadu soil gisa 1931n Afrikako Ehiztarien 4. Erregimentuan sartuta, bikain parte hartu zuen Tunisiako kanpainan, gero 1943ko abenduaren 20an B.C.R.A. Frantzian eginiko misio berezietarako, Jedburgh operazioaren pean, 1944ko abuztuaren 14an, Lyon eskualdean, Frantzia okupatuan paraxuduta klandestinoki sartu zuten lehenik, Erresistentziaren ekintza antolatzeko, armatzeko, instruktzeko, koordinatzeko eta zuzentzeko sabotaje eta gerrilla ekintzetan. alemaniarrak eta Lyonen askapenean (JUDE 1 operazioa) ondoren Saint Genis Laval-en JUDE 2 operazioa^[3].Force 136-n sartuta, 1945eko irailaren 18an, Luang-Prabang-era (Laos) jaurti zuten paraxutsean, D.G.E.R zerbitzu-ekintzapean.

1912ko ekainaren 5ean Donibane Lohizunen jaio zen sei seme-alabako jatorri euskalduneko familia batean (Marie, Ernestine, Jean, Jeanne, Alice, Antoinette).Jean Larrieu Pierre Larrieu, soldadua, eta Marguerite Pascassio-Comteren semea da. Aita Tunisian erretiratu zen eta Jean Larrieu-k bere haurtzaroaren eta nerabezaroaren zati bat Tunisian eman zuen. 1931ko urtarrilaren 16an Tuniseko zalditeriako metrailadoreen seigarren eskuadroiaren parte izan zen Afrikako Ehiztarien^[4]. Erregimentuan. Erregimentu hau 1943ko ekainean 3. Dibisio Blindatuaren Tanke Brigadaren parte bihurtu zen. Zatiketa hau 1944. urtearen hasieran desegin zen. Jean Larrieu-k bost seme-alaba izan zituen (Monique, Nicole, Jean, Odile, Jean-Luc).

1943an izan zen Aliatuen Komando Gorenak ehun ofizial frantsesez osatutako Jedburgh indarra sortu zuela, britainiar eta amerikar askok. Hautaketa oso zorrotz baten ondoren erreklutatua, bere agindu zuzenen menpe jarrita, Jedburghek jardun zuen, hiruko taldez osatuta, irrati bat barne; gauez jausgailuz sartu ziren okupatutako Frantziara. Haien misioa zeuden maquis biltzea, armatzea, instrukzioa eta borrokan gainbegiratzea zen. Troika hauen etorkizuneko ekintza, gutxienekoekin, etsaia neutralizatzeko, likidatzeko, izutzeko bitartekoak izan ziren, bere burua eskura ez zuela uste zuen tokian. Frantziako kontingentearentzat, Saint-Jacques komandanteak Afrika iparraldean harremanetan jarritako sei milatik ehun ofizial baino ez ziren hautatu. "Oso arraroak ziren boluntarioak Jedborough planerako egokiak izango zirenak". 1943ko abuztutik, Saint-Jacques komandantea, Maurice Duclos, paraxutista entzutetsua eta BCRA (Adimen eta Ekintza Bulego Zentralaren) sortzaileetako bat 1941az geroztik bere meritu bereziko hainbat misio berezi zituen Frantzia okupatuan, Afrikako Iparraldean bira kontratazioa eginez. , 1943ko abenduan Casablancan bildutako ofizial boluntarioak Frantzian borrokatzeko, haien eginkizuna, arriskuak, betebeharrak eta etorkizun hurbileko sekretua azaldu zizkieten: «Zu izango zara Frantziako lurretan borrokatzen lehena, baina garesti ordaindu pribilegio hori, aste gutxi barru 75 borrokan hilko zaretelako. Bizirik irauten dutenek ez dute eskubide berezirik, ez bonus, ez dekoraziorik, ez txirikordarik, ez aintzarik izango. Hilak izango direnei dagokienez, anonimotasunean eta bakardadean hilko dituzte. Heriotza motela eta gaiztoa biziko dute, torturapean, izupean eta inork ez du inoiz jakingo non, noiz edo nola. Bileraren amaieran hiru ofizial bakarrik geratu ziren boluntario gisa: Maurice Géminel, Jean Larrieu, Hubert Reveilhac. B.C.R.An sartu zen 1943ko abenduaren 20an. eta berehala Zerbitzu Berezien Zuzendaritza Teknikora (D.T.S.S.) esleitu zuten, Zerbitzu Berezien Zuzendaritza Nagusiko (D.G.S.S.) Passy koronelak zuzentzen zituen Argeleko inteligentzia eta ekintza zerbitzu guztiak bilduz, gero Londresera bideratu zuten airez. Jedburghek, integratu baino lehen, gupidagabeko hautaketa-probak egiten dituzte eta gero elite ofizialetan bihurtzen dira, espezialitateak barne hartzen dituzten borroka-mota guztietarako gai direnak.metatua : komando, para, gorputz, partisan. Erronka zeure burua gainditzea zen. Irakasle britainiarrek infernuko erritmoan ezarri zuten prestakuntza. Atsedenaldirik ez: lekuan bertan jauzi egitea eta gimnasiarik gabekoa ziren baimendutako atseden bakarra. Ariketa guztiak "gerra" egoeran egiten ziren, zuzeneko munizioarekin, gehienetan gauez eta diziplina guztietan: zifraketa, irratia, tiroa, sabotajea, lehergaiak, eskalada, ihesa, kale borroka esku hutsez, palaz, pikotxaz, sastakaia, harriak. Liskar gupidagabeak, non "fair play" hitza debekatuta zegoen. Sei hilabeteko entrenamendua bost jauste-jauzirekin amaitu zen, tartean eguraldi txarrarekin lotuta dauden globoetatik bi, 48 ordu baino gutxiagoan, Ringway-n, Petersborough hegoaldean, Londrestik gertu.

Jean Larrieu-k ezizena zuen B.C.R.A.: Jean Lavisme eta bere misioan Jedburgh: Rence. Aldi baterako kapitain izendatu zuten Jedburgheko misioak iraun zuen bitartean. Misio hau guztiz sekretua zen eta SAS gehienek ere gau berean paraxutaturik ordu eta leku berean ez zekiten talde honen existentziaz eta batez ere bere misio zehatzaz.Misio honen txostena O.S.S.ko artxiboetan. paragrafo hau barne hartzen du: "Indar aliatuak, hartu-emanaren kasuan: Indar aliatuek (eskualdea) kontrola hartu zutenean, taldeari hurbilen zegoen inteligentzia ofizialari jakinarazteko agindua eman zitzaion. Ez zioten beren lanaren xehetasunik ezagutaraziko. ofizial honek, baina besterik gabe eskatuko lioke Indar Berezietako agente bati transferitzeko. 1947ko urtarrilaren 28an Laosen Jean Larrieu-k (Lavisme kapitaina ezizenez) idatzitako txostena, D.G.E.R.-k eskatuta, B.C.R.A.rekin konpromisoa hartu zuenetik izandako jardueren berri. 1943ko abenduaren 20an 1945eko abenduaren 31 arte Laoseko Indarretara eraman zuten arte. "Afrikako 4. Ehiztari Erregimentukoa nintzen 1931ko urriaren 16az geroztik - Boutaud de Lavilléon koronelak, Tanke Brigadako komandanteak, erregimentuko ofizial guztiak bildu zituen 1943ko abenduan eta eskatu zuen Frantzian paraxuteen misioetarako boluntarioak haren bila joateko. bere P.C-an boluntario aurkeztu eta Saint Jacques komandanteari, nigandik espero zena azaldu ondoren, misio-agindua eman zidan 44/02/18an eta galdeketak egin ninduten probako hainbat ekitaldi 44/03/18an itzuli nintzen eta hurrengo egunean 20an iritsi nintzen, Londresko B.C.R.A.ko inteligentzia eta ekintza zentroan gerra gehi hiru hilabete Jedburgh "J" planean sartu nintzen eta 1944ko martxoaren 28tik 1944ko ekainaren 5era arte entrenamendu berezia jarraitu nuen ME 65 (Peterborrough): paraxutista, sabotajeak, irratiko figurak, atzerriko armak, maquis-en antolaketa, hegazkinak eta jausgailuak jasotzeko batzordea, gerrillarientzako argibide taktikoak. Prestakuntza jarraitu zuten langileak (120 frantses, 100 ingeles, 80 amerikar, 6 holandar, 6 belgikar) ofizialek eta irratiek soilik osatuta zeuden. Gure entrenamenduaren helburua, talde misto batek uniformez jauzi egitea izan zen, "D" egunaren inguruan gutxienez frantses bat barne hartuta: 1) - Maquis desberdinak gidatzea une honetatik aurrera izaera militarra duten operazioetan. 2) – Bere operazioak lehorreratu diren tropenekin koordinatzea. 3) – Londresetik edo Argeletik jasotako hegazkinekin altxatu, antolatu eta ekipatu gehieneko borrokalari kopurua... Abuztuko lehen egunetan Londresera iritsi eta bertan jaso nuen "Briefing". Nire taldearen eginkizuna, William Oven Evans kapitainak, Holdham Radio sarjentuak eta ni neuk, honakoa izan zen: 1-Erroi-Loira eskualdean Pommier kapitainak agintzen duen 3. batailoiko berrogei bat S.A.Srekin jausita eraman; 2-Azken honetarako Londresekiko irrati lotura guztiak bermatzea; 3- Jarri harremanetan Mary komandantearekin, eskualdeko buruzagi militarra, eta bere esanetara jarri ninduen nire misioa betetzeko, zeinak agindu militar zehatzak barne hartzen zituen: 4-Lurrez eta trenbidez trafikoa debekatu Lyon, alde batetik eta Roanne eta Saint-Étienne artean;5-Hegoaldetik itzultzen diren etsaien tropak jazartzea bide guztietatik; 6-Inbertitu eta, ahal bada, askatu Lyon, etsaiak atzera egitean huts egingo ez lukeen organo vitalen sabotajea saihestuz. Abuztuaren 14tik 15erako gauean egin nuen salto Rhône departamenduko iparraldean, Villefranche eskualdean. Hilaren 15ean, Sainte-Foix l'Argentièreko pasabidean izan genuen lehen harremana etsaiarekin. Ed. Jean Larrieu-ren aipamena Armadaren Ordenari: Larrieu, dit Lavisme, Jean - Jedburghs - "Misio berezietarako ofizial aktibo boluntarioa, 1944ko abuztuaren 14an paraxutatutako talde aliatu bateko kidea, etsaien lerroen atzetik, Erroiban. Etengabe frogatu gabea. ausardia eta lasaitasuna Bereziki, 1944ko abuztuaren 15ean aurkitu zen Sainte-Foy l'Argentièren, bakar-bakarrik, etsaiaren trenari inmobilizatuta, egun argiz, eta, etsaiaren arreta erakarri gabe egoera eta horren arabera bere planak egin zituen bere kuartel nagusira itzuliz, tren honen suntsipena eta hainbat ehunka alemanen heriotza eragin zuen atentatua». Parisen egina, 1945eko abuztuaren 20an, De Gaulle sinatua. "Hurrengo egunetan, Mary komandanteak jasotako jausgailuen jaurtiketen laguntzaz, 2.000 gizon baino gehiago antolatu, hornitu eta armatu nituen puntu hauetan banatuta: Saint Martin le Haut, Saint Symphorien sur Coise, Villefranche -sur -Saône, L'Arbresle harana, Saint Laurent de Chamousset, Rive-de-Gier eta Givors Lelong medikuak eta Étienne medikuak lagunduta, eskualdeko hainbat medikuk, Lyongo Fakultateko dozena bat medikuntzak indartuta, I. 300 ohe baino gehiago dituen lehen sorospen postuekin, erreferentzia postuekin eta ospitale klandestinoekin sare medikoa osatu zuten eta P.T.T.ko langileen laguntzarekin, gure onerako telefono bidezko komunikazioak ezarri ziren eta bertan Lyongo hainbat departamentutako arduradunek parte hartu zuten, argibide eta argibide guztiak emateko, ezinbesteko organoen sabotajea saihesteko. hiria. Ed. Jean Larrieu kapitaina Mary-Basset komandantearen ofizialorde izendatu zuten 1944ko abuztuaren 25ean Chatelardon Saint-Symphorien sur Coise-n, eta horrela "ofizializatu" zuen Erresistentzian zuen kargua.

"Lortu nuen ere, Mary komandantearen eta Puech komandantearen laguntzaz, operazio plan komun bat ezartzea eta agintari militar bakarraren pean batzea, Mary komandanteak ordezkatzen zuen Koenig jeneralarena, eskualdeko joera politikoen makia, esaterako. Frankoak- Tiratzaile eta Partisano ugarienak, Askapena, Borroka, Espainiako Maquis, M.O.I., M.U.R Lyon askatu aurreko garaian, maquisekin eta SASekin hainbat suntsipenetan antolatu eta parte hartu nuen: Arbresleko geltokiaren inhabilitazioan, esaterako. Chazelles-eko geltokiaren deuseztatzea eta bide finkoetako trenbideen eta errepideen suntsiketa Hainbat operaziotan, batez ere, Chazelles-en non 300 gizon eta ofizialen etsaiaren goarnizioa Saint-André La Côte-n non aleman talde bat gure maquis erasotzera sakabanatuta zegoen, Lyon-Roanne ardatzean non hainbat segadak etsaien galera larriak eragin zituzten Gainera, gure Villefrancheko maquisak eta Givors-Lyonekoek halako nahasmena sortu zuten beren ondoz eta etengabeko erasoen aurka azken honek ez zuela gehiago erretiratzeko ardatz hori hartzen.

Ed. Jean Larrieu-ren aipua Armadaren Ordenari: Larrieu Jean alias Lavisme - Barneko Frantziako Indarretakoa - "Ingalaterratik paraxuduta Frantziaren erdialdera lehorreratu aurretik maquis antolatzeko eta armatzeko. A, bereziki, abuztuan. 18, 1944, ekimen eta lasaitasun nabarmena erakutsi zuen etsaiak okupatutako Chazelles geltokiko sabotajean hiru gizonekin parte hartuz, 19, 20, 21, berak entrenatu eta SAS-ek ausardiaz eraso eta suntsitu zituen unitate espezializatuekin. 300 gizon zituen Camp de Chazelles-eko tropa etsaiak, horrela Saint-Étienne-Lyon ardatza askatu zuten posizioak mehatxatuta. tropa hauek."Aipamen horien artean dago Palmekin Croix de Guerre 1939-1945 saria ematea. Parisen egina, 1948ko urtarrilaren 14an, Schuman sinatua. "Ondoren oso larri zauritutako Azergue bailarako makien (FFI Lepetit koronela) eta Lyon askatzeko operazioen zuzendaritzaren artean gertatu zen gaizki-ulertu baten ondoren, azken hau lehen iragarpenetatik 8 egunera gertatu zen. Zubiak suntsitzearekin batera. bata izan ezik, ezin izan zen saihestu, bestalde, beste organo vital guztiak gorde ziren, berehala sortu zen erakunde militar arrunta eta Descours koronelak (Bayard) hartu zuen XIV. 1944ko irailaren 5ean Lyongo Place Bellecour-en armak hartzean, Lyonen askapenaren aktore nagusiak Descours koronelak, Erresistentzia, SAS eta Jedburgh taldeko buruzagiek apaindu zituzten. Hau, besterik gabe, SASeko kideen ondoan dago, Jeds-eko kide izatearen zantzu bereizgarririk gabe eta Larrieu kapitaina teniente-mailapean eta Frantziako txapelarekin eta Tunisiako unitate ohiaren intsignia jantzita ikus dezakegu.

"Arduradun militarren buruzagien bileraren ondoren eta Mary koronelak proposatuta, unitate erregularrak sortzea erabaki zen (9. Larrua, 2. Dragoiak, 1. Erregimentua) eta atzerapenik gabe espezialitate-eskolak irekitzea: tankeak, artilleria, prebost, etab. . eta FFIko ofizial txikientzako kudeaketa-eskola bat, unitate homogeneo batean sartuta (1. Armadan edo Alpeetako Dibisioan) ohorezko ezagupen militarrak eskura ditzaten. Ed. Jean Larrieu 1944ko irailaren 10ean eta 1945eko otsailaren 1era arte izendatu zuten Descours koronelak (Bayard) eta Mary komandanteak (Raymond Basset) instruktore militar eta zuzendariordea Lyon ondoko Saint-Genis Laval-eko FFI ofizialen kudeaketa eskolan. “Nire “JED” taldearekin izendatu ninduten zeregin hau burutzeko ardura hartu nuen Menu-Baulieu kapitainaren laguntzarekin, baina eskualdeko pertsonalitate bati zuzendaritza hartzeko eskatu nion, hain zuzen ere, Saint-ko komandantea. Victor Alpine infanteriako erreserbako ofiziala gure maquisean sartua izan zen St Genis Laval-eko zuzendari izendatu zuten 14. eskualdeko langileen komandantea, nik eskualdeko exekutiboko eskoletako inspektore izendatu zuten antolakuntza, agintari zibilekin eta prestakuntza militarra, Beaulieu kapitaina arduratu zen, berriz, irakasle askeen aukeraketaz, Lyon askatzeko bi langabeturen eskuragarritasunari esker, moldatzea eta hornitzea lortu nuen. egun gutxitan, Saint-Genis-Laval-en kokatuta eta establezimendu militar batean (Villa Alice, gaur egun errehabilitazioko ospitale funtzionala) kokatutako eraikin handi bat. Bi maquis hauen ekarpenak, pertsonalean, automobilen ekipamenduan, arma-erreserban eta munizio-erreserba eta arropa-erreserbari esker, eskola ireki bezain pronto martxan jarri ahal izan genuen. Oinarrizko prestakuntza infantariaren eskola zen, taldeburua, atalburua. Bi hilabeteko zikloak lau asteko irakaskuntza, astebeteko dokumentazioa hainbat eskola eta industria nagusitan eta hiru aste linean izan zituen Armadako unitate batekin. Ikasleen aukeraketa E.M. Onarpen-baldintza gisa eskatzen zituen 14. Eskualdekoak: 1- Benetan Erresistentziakoa izatea eta han ofizial baten agintea bete izana. 2- Hezkuntza orokor nahikoa izatea. 3- Funtsezko ezaugarri fisiko eta moralak izatea. Lehen mailako antolaketa eta irakatsitako irakasgaiak hauek izan ziren: Ikastetxearen kudeaketa eta ikasleek bidaltzen dituzten unitateekin eta E.M. eskualdekoa: Saint-Victor-eko komandantea; Instrukzio militar taktikoa: Lavisme kapitaina (Jean Larrieu); Instrukzio Militar Teknikoa: Evans kapitaina; Gorputz irakaskuntza eta kirolak: Holdam sarjentua, de Maurois, Frantziako 2. gimnasta, eskualdeko instruktore ohia, Antibesko irakasle ohia; Irakaskuntza morala, ofizialaren rola eta harremanakhiztun zibilak: Menu-Beaulieu kapitaina; Hainbat argibide: irakurgaitza den orri-oina; Administrazio Zerbitzuak, Xehetasunak Ofiziala: Germain teniente; Hornidura, hornidura: teniente Germain; Kontabilitatea: Jay adjudikataria; Ekipamendua: Gras sarjentua; Mediku-zerbitzua Saint-Genis Laval-eko mediku zibil batek adostu ondoren eman zuen eta gero Lyongo bigarren teniente mediku batek, eskolak bere erizain militarra zuen. Diziplina oso zorrotza zen: eskolara sartzean, hautagaiek marra kentzen zuten eta jada ez ziren ikasleak soilik. Mugimendu guztiak korrika erritmoan egiten ziren. Praktikak irauten duen guztian zehar, irteerak, eskolak antolatutakoak ez ezik, erabat debekatuta zeuden. Orokorrean, ikasleen borondate ona eta laguntasuna goraipatu besterik ez dugu egin. Eskola izpiritua sortu zen. Irtetean agintaldiak modu zehatz batean gauzatu ziren: - Irakasleek ikasgaietan eta ariketetan jasotako ikasleen notetan oinarrituta; - Honako hauek osatutako batzorde batek emandako irizpenaren arabera: - 14. eskualdeko ordezkari bat; - Ikasleak ziren unitate bakoitzeko ordezkari bat; - Ikastetxeko zuzendaria eta irakasle bat; - eta, berrikuntza, beren kideek izendatutako bi ikasleren eta honako galdera hauei dagozkienak: litekeena al da ikasleak bere ezaugarri fisiko, moral eta militarrengatik agintzea: atal bat, talde bat, talde erdi bat? Lehen praktikaldi hau: 2 edo 3 teniente, 15 bigarren teniente, 25 erdilari, 5 edo 6 adjudikazio, 20 sargentoren unitate berria aukeratzen zuten XIV. Eskualdean edo Alpeetako dibisioan hautatzen zuten: 2 edo 3 teniente, 15 segundo teniente, 25 erkidego. Artilleria eta tankerako hautagaiek eskaera ikastaroak egin behar izan zituzten horretarako irekita dauden eskoletan. Irrati aginduz Ingalaterrara itzulita "JED" talde osoarekin 1944ko urriaren 21ean, de Gaulle jeneralak Frantzian zeuden talde franko-britainiar guztiak eskatutako deialdiaren garaian aparteko atseden bat izan ondoren, txosten bat egin nuen5. E.M. Noren menpe nengoen ingelesa. Orduan galdetu zidaten zeintzuk ziren nire etorkizuneko asmoak hurrengo alternatiba hauetan: 1- Ekialde Urruneko misioa 2- Alemaniako misioa 3- Jatorrizko armadan txertatzea 4- FFIren jatorrizko unitate berrietan integratzea 5- Desmobilizazioa (erreserbistak bakarrik biltzen direnentzat baldintza batzuk) Ekialde Urrunaren aldeko apustua egin nuen, hala ere Saint-Genis LavaL eskolara saio berri baterako itzultzeko eskatuz. Baimena eman zidaten 1945eko urtarrilean Ekialde Urrunera ekiteko Londresera iristeko baldintzarekin. Bigarren ikastaroa 44/11/11tik 44/12/24ra arte egin zen eta oraingoan gure nahiak gauzatu eta Alsaziako guduan parte hartu ahal izan genuen 1. Armadako Marokoko 4. Infanteria Erregimentuarekin (Tirailleurs). Alsazia, (hiru asteko praktikak Altsasun 1944ko abenduaren 4tik aurrera). Eskolak Colmar eskualdean parte hartu zuen Burnhaupt, Sentheim, Michelbach, Linbach eta Thann-eko guduetan. Ikasleen atalak ikastetxeak eratu, hornitu eta armatu zituen eta enpresa ezberdinetan sartu ziren. Ikasleetako batek emandako agindua egunero aldatzen zen. Menu-Beaulieu kapitainak eta biok hiruzpalau egun eman genituen atal bakoitzarekin. Evans kapitainak eta Holdham sarjentuak, ingeleseko langileen baimenik jaso gabe, ezin izan ziren gurekin lerrokatu. Ikasleen jokabidea eta 1. Armadako zuzendariekin izandako ulermen ona nabarmendu ziren bereziki. Galerak nahiko arinak izan ziren eta hildako bat (Maurois sarjentua), hiru zauritu eta zazpi ebakuatu baino ez genituen deitoratu. Saint-Genis Laval-eko eskola exekutiboa Armadaren Gorputzaren aginduan aipatu zen Alsazian egon ondoren, Lattre de Tassigny jeneralak, 1. Armadaren agindupean. 2. praktikaldian, Ingalaterrako Estatu Nagusiko Carlton Schmind koronela eskolara pertsonalki bisitatzera gonbidatuta etorri zen. Ikasturte honetan ere kontaktua jarri dugu planeamendua eta hegan egin nahi zuten gure ikasleak izateko.jausgailu-jauziak. Hogei inguruk hiru eguneko jauziak eta arauzko gaueko jauziak egin zituzten Bronen. Bigarren jauzi hau honako hauen izendapen edo agintaldiarekin zigortu zen: 1 edo 2 teniente, 4 edo 5 segundo teniente, 40 erdi, 20 sarjentu eta hau E.M. eskualdekoa. Bi promozioen bataio izenak hauek dira: Tom Morel eta Bir-Hakeim.

Urtarrilaren 21ean Londresera itzuli nintzen, Albert de Schonen kapitainak eskatuta eta Ekialde Urrunera abiatzeko ziurtasunari esker. Martxoan, Parisera itzuli nintzen Paris eskualdeko eskola exekutiboez edo Frantziako eskualde bateko prestaketa aurremilitarrez arduratzeko eta zerbitzuetako irrati-igorleak berreskuratzeko. Martxoaren 8an Parisera itzuli eta 19an Londresera hegazkina hartu nuen". Indotxina-Gerrilla Gerra Laosen 136 indarra Laosen Jedburgheko epikak Ekialde Urrunean jarraituko zuen. Glasgown ontziratuta Port Said, Bombay eta Colombon geldialdiekin, Jed frantziarrak Ceilaneko kanpaleku sekretu batean aurkitu ziren (ME25), etsai berri bati, soldadu japoniarrari, nola borrokatu eta ilun eta goibelean oihanean bizirik irauten ikasteko. baso handiaren6. ^[5]. Jean Larrieu 1945eko martxoaren 24an Ingalaterran ontziratu zen S/S Winchester gazteluan eta 1945eko apirilaren 23an Bombaira eta 27an Colombora bidali zuten egun berean. 1945eko irailaren 18tik 1945eko azaroaren 24ra Luang-Prabangeko Imfeld taldean sartu zen, gero Vientianeko 3 A taldean 1945eko azaroaren 25etik 1945eko abenduaren 31ra. 1946ko urtarrilaren 1etik Taldeak bere izena aldatu zuen. eta Laosiako ehiztarien 5. batailoia bihurtu zen eta S.L.F.E.O. Laoseko Indarrei – II Taldea. Jatorrizko D.G.E.R. orduan administratiboki Laoseko Indarren esku dago.

Afrikako 4. Ehiztari Erregimentua Tunisen - 1931/10/16 - 1944/01/04

B.C.R.A. Zerbitzu Berezien Zuzendaritza Teknikoa Aljer - 1943/12/20 - 1945/04/22 - Jedburgh Operazioa

D.G.E.R. Ekialde Urruneko indarra 136 - Laos - 1945/03/24 - 1946/01/04

Laoseko indarrak - 1946/04/01 - 1947/11/24

Dragoien 5. erregimentua - 1948/04/26 - 1952/05/08

Estrasburgoko Erreserben Prestakuntza Prestakuntza Zerbitzua - 1952/08/05 - 1956/02/22 Berak erreklutatu eta gainbegiratu zituen DGER erreserbistak, besteak beste, parakaidismoan trebatzen zituenak... Sobietar inbasioaren kasuan erresistentzia sekretua prestatzen zuten Stay-Behind sareen garaia zen.

The Nomad Companies - 1956/03/15 - 1958/09/01

Aljeriako 3. Spahis Erregimentua - 1958/09/20 - 1960/11/01

13. Parachute Dragoon Erregimentua - 1960/11/01 - 1964/08/01 1960an 7. konpainiaren jaiotzarekin batera, Estatu Nagusiak 1960. urte amaieran erabaki zuen 13 RDP Frantziak behar zuen aireko ikerketa-erregimentua izango zela. Erregimentuaren etorkizuneko misioak, jauzi sakona, distantzia luzeko transmisioak, kodeketa eta erauzketak ikusita, hara bidali zuen, 1960. urtearen amaieran, Jean Larrieu komandantea, zeinak ezin hobeto menperatzen zituen bere espezialitate hauek. jausgailu-jauziak.

Dragoien 5. erregimentua - 1948/04/26 - 1952/05/08 Estrasburgoko Erreserben Prestakuntza Prestakuntza Zerbitzua - 1952/08/05 - 1956/02/22 Berak erreklutatu eta gainbegiratu zituen DGER erreserbistak, besteak beste, parakaidismoan trebatzen zituenak... Sobietar inbasioaren kasuan erresistentzia sekretua prestatzen zuten Stay-Behind sareen garaia zen. The Nomad Companies - 1956/03/15 - 1958/09/01

Aljeriako 3. Spahis Erregimentua - 1958/09/20 - 1960/11/01

13. Parachute Dragoon Erregimentua - 1960/11/01 - 1964/08/01 1960an 7. konpainiaren jaiotzarekin batera, Estatu Nagusiak 1960. urte amaieran erabaki zuen 13 RDP Frantziak behar zuen aireko ikerketa-erregimentua izango zela. Erregimentuaren etorkizuneko misioak, jauzi sakona, distantzia luzeko transmisioak, kodeketa eta erauzketak ikusita, hara bidali zuen, 1960. urtearen amaieran, Jean Larrieu komandantea, zeinak ezin hobeto menperatzen zituen bere espezialitate hauek. esperimentuak Jedburghs, Force 136, Stay-Behind etab. Estatu Nagusiak Jean Larrieu bere gorputz-komandante izateko asmoa zuen arma konbinatuen aireko ikerketa-erregimentu bihurtzean. Lehendabizi bertara iritsi zen zerbitzu teknikoen buru gisa, gero 13 RDPko bigarren komandante izendatu zuten 1961eko uztailaren 1ean 1962ko irailera arte. Hamahiruren barruan egondako hainbat aldiz, agintea hartu zuen. 1962ko abuztuaren 25ean Erregimentuaren aberriratzea Frantzia kontinentalera antolatu zuen itsasontziz gero Castresera trenez. Geltokitik Fayolle auzora ekartzen du, herria zeharkatuz, berak eskatuta kamuflaje uniformearekin eta kantuan dagoen erregimentuaren buruan. Ondoren, 1962ko irailaren 1ean, prestakuntza dibisioko buruzagi izendatu zuten eta erregimentuaren etorkizuneko misioetarako bere ezagutza espezializatua zabaltzen hasi zen. 1961eko apirileko gertaeren ondorioek bestela erabaki zuten, Jean Larrieu-k 1964ko abuztuaren 1ean utzi behar zuen Erregimentua. Jean Larrieu izan zen 13 RDPren eta Erregimentuak garatu behar zituen teknika guztien aitzindaria, abiatzailea eta lotura. adimena bere etorkizuneko misioetan.

Artilleriako 11. Erregimentua - 1964/08/01 - 1967/08/01

Transmisio Operazio Taldea 800 zk. - 1967/08/01 - 1969/01/18 Jean Larrieuren azken zeregina Saint-Deniseko 800 GETn (transmisioak ustiatzeko taldea) izango da, Indar Armatuen Ministerioaren, Errepublikaren Lehendakaritzaren eta Frantziako indar nuklearren arteko distantzia oso luzeko transmisio sekretuan espezializatutako taldea.

Apaingarriak Ohorezko Legioko ofiziala Gerra Gurutzea 1939-1945, 4 aipamen Balore Militarreko Gurutzea, A.F.N., 3 aipamen Milioi Elefanteen eta Parasol Zuriaren Ordenako ofiziala, Laos Nichan Iftikharreko ofiziala, Tunisia 39-45 Gerrako Oroigarrizko Domina "Afrika, Askapena eta Britainia Handia" clipa Despatch-en aipatua Indotxina oroigarrizko domina AFNko Segurtasun Operazioen oroigarrizko domina Domina kolonial - Tunisia-Indotxina Clip 1955eko 53. zk.ko Aldizkari Ofizialean egindako aipamena

Anne-Aurore Inquimbert, The Jedburgh teams, 1944ko ekaina-1944ko abendua: zerbitzu berezi aliatuen papera Frantziako barne erresistentziaren kontrolan, Panazol, Lavauzelle, kol.“Intelligence, history & geopolitics., Studies”, 2006, 172 or.(ISBN 978-2-702-51307-1, OCLC 173641117).

Will Irwin (ingelesetik Antoine Bourguilleauren itzulpena), The Jedburghs: the secret history of the Allied Special Forces in France in 1944 [“The Jedburghs”], Paris, Perrin, 2008, 434 or.(ISBN 978-2-262-02629-5, OCLC 986605513)

David Portier, Frantziako SAS paraxutistak: 1. eta 2. aireko infanteria konpainiak, Egipto-Kreta-Libia-Yunisia, 1940-1943, 3.-4. Frantziako SAS batailoia, Frantzia-Belgika-Holanda, 1944-1945, Paris, Nimrod, 2010, 544 or.(ISBN 978-2-915-24331-4). Jean Morillon, Bretoi bat Indotxinan: Mission Oiseau Mouche, Le Coudray-Macouard, Cheminements, kol.“Hemengo jendea”, 2000, 191 or.(ISBN 978-2-844-78106-2, irakurri sarean).

Jean Le Morillon koronela, Indotxinako bretoi bat. Mission "Bird Fly", Cheminements, Gens d'Ici bilduma, 2000, (ISBN 2-84478-106-3). 1945eko otsailaren 28an, 1945eko otsailaren 28an, BCRAko ofizial baten memoriak, 136 Indarra eta gero DGSEkoak, paraxuta jarri ziren Laosera.

David Smiley, MI6ko komandoen ekintza klandestinoaren bihotzean, Sceaux, The Spirit of the Book ed., kol.“Ipuin hurbila”, 2008, 688 or.(ISBN 978-2-915-96027-3, OCLC 123510547).

François Lescel, Objectif Lyon, Sainte-Catherine, DG komunikazioak, kol.“Ipuin hurbila”, 2004, 688 or.(ISBN 978-2-951-04936-9, OCLC 123510547).

Pascal Le Pautremat, Jean-Louis Perquin eta Eric Micheletti, The secret agent of Free France: The Central Bureau of Intelligence and Action, 1940-1944, Paris, Histoire & Collections, kol.“Erresistentzia”, 2013, 144 or.(ISBN 978-2-352-50269-2, OCLC 856871964), or.117.

Le 13, Mérignac, RD-Amicale, 2023, 67 or.(ISSN 2551-3494), or.20-21

Philippe Millour eta Gaston Erlom, Le Service Action d’Extrême-Orient, 1944-1945, Paris, Histoire & Collections, 2022, 212 or.(ISBN 979-1-038-01288-2).

Artikulu hau Lapurdiko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

• Datuak: Q3173013
• Multimedia: Jean Larrieu / Q3173013