Jaime Urrutia
Jaime Urrutia | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Madril, 1958ko ekainaren 21a (66 urte) |
Herrialdea | Espainia |
Hezkuntza | |
Heziketa | Madrilgo Complutense Unibertsitatea |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | musikaria eta musikagilea |
Musika instrumentua | gitarra |
jaimeurrutia.com | |
Jaime Urrutia (Madril, 1958ko ekainaren 21a) La movida madrileña mugimenduko musikagile, gitarrajole eta abeslaria da.
Ejecutivos Agresivos taldean hasi zen musika munduan. 1981-1999 bitartean, Ferni Presas eta Edi Clavorekin batera, Gabinete Caligari osatu zuen. Taldeak arrakasta handia lortu zuen Cuatro rosas (1984), Al Calor del Amor en un Bar (1986), Camino Soria (1987) eta Privado (1987) diskoekin[1]. Subid la Música albumaren porrotaren ostean, taldea desegin zen, eta Jaimek bakarlari ibilbidea hasi zuen[2].
Diskografia
Gabinete Caligarirekin
- Parálisis Permanente/Gabinete Caligari (Tic Tac, 1982/Tres Cipreses, 1983). Split EP.
- Olor a carne quemada / ¿Cómo perdimos Berlín? (Tres Cipreses, 1982). 7".
- Obediencia (Tres Cipreses), 1982). EP.
- Que Dios Reparta Suerte (Discos Radiactivos Organizados/Tres Cipreses, 1983)
- Cuatro Rosas (Discos Radiactivos Organizados/Tres Cipreses, 1985). Mini LP.
- Al Calor del Amor en un Bar (Discos Radiactivos Organizados|/Tres Cipreses, 1986)
- Camino Soria (EMI, 1987)
- Privado (EMI, 1989)
- Cien Mil Vueltas (EMI, 1991)
- Gabinetissimo (Mercury Records, 1995)
- ¡Subid la Música! (Get, 1998)
Bakarrik
- Patente de Corso 2002
- El Muchacho Eléctrico 2005
- Jaime Urrutia en Joy 2007
- Lo Que No Está Escrito 2010
Ikus gainera
Erreferentziak
- Datuak: Q9010623