Challenger de Porto
Porto Challenger | ||
---|---|---|
Challenger de Porto 2022 | ||
Datos generales | ||
Sede | Oporto Portugal | |
Categoría | Challenger Series | |
Superficie | Tierra batida | |
Cuadro | 32S/4Q/16D | |
| ||
[editar datos en Wikidata] |
El Porto Challenger es un torneo profesional de tenis. Pertenece al ATP Challenger Series. Se juega desde el año 1982, en años alternantes sobre pistas de tierra batida, en Oporto, Portugal.[1]
Palmarés
Individuales
Año | Campeón | Finalista | Resultado |
---|---|---|---|
1982 | Jairo Velasco Sr. | Juan Avendaño | 6–7, 6–3, 6–3 |
1983-1986 | No Celebrado | ||
1987 | Christian Bergström | Alex Antonitsch | 6–1, 6–3 |
1988 | Paul Dogger | Michiel Schapers | 6–2, 3–6, 6–3 |
1989 | Andrei Cherkasov | Javier Sánchez | 7–6, 7–5 |
1990 | Mark Koevermans | Franco Davín | 6–3, 6–3 |
1991 | Stefano Pescosolido | Roberto Azar | 6–1, 6–1 |
1991 (2) | Bart Wuyts | Martin Wostenholme | 6–3, 7–5 |
1992 | José Francisco Altur | Claudio Mezzadri | 1–6, 7–6, 7–5 |
1992 (2) | Jordi Arrese | Lars Jönsson | 2–6, 6–1, 6–0 |
1993 | Younes El Aynaoui | Jordi Arrese | 7–5, 0–6, 6–4 |
1993 (2) | Franco Davín | Gabriel Markus | 6–4, 6–3 |
1994 | Gilbert Schaller | Marcelo Filippini | 6–2, 7–5 |
1995 | No Celebrado | ||
1996 | Richard Fromberg | Galo Blanco | 6–3, 7–6 |
1997 | No Celebrado | ||
1998 | Younes El Aynaoui | Stefan Koubek | 4–6, 6–2, 6–4 |
1999-2020 | No Celebrado | ||
2021 | Altuğ Çelikbilek | Quentin Halys | 6–2, 6–1 |
2022 | Altuğ Çelikbilek | Christopher O'Connell | 7–6(5), 3–1 ret. |
Dobles
Año | Campeones | Finalistas | Resultado |
---|---|---|---|
1982 | Libor Pimek Thierry Stevaux | Andy Kohlberg Robbie Venter | 4–6, 7–6, 7–5 |
1983-1986 | No Celebrado | ||
1987 | Conny Falk Stefan Svensson | Ronnie Båthman Michael Tauson | 7–5, 5–7, 6–3 |
1988 | Michiel Schapers Huub van Boeckel | Andrei Olhovskiy Alexander Zverev | 6–3, 3–6, 7–6 |
1989 | Tomás Carbonell Carlos Costa | Paul Haarhuis Denis Langaskens | 6–4, 6–3 |
1990 | Eduardo Bengoechea Christian Miniussi | Jose Clavet Francisco Roig | 6–0, 6–3 |
1991 | Dimitri Poliakov Tomáš Anzari | Paul Haarhuis Mark Koevermans | 3–6, 6–3, 6–4 |
1991 (2) | Josef Čihák Tomáš Anzari | Juan Carlos Báguena Andrés Gómez | 7–5, 6–2 |
1992 | Carl Limberger Tomáš Anzari | Brian Devening Bent-Ove Pedersen | 3–6, 6–1, 6–4 |
1992 (2) | Doug Eisenman Bent-Ove Pedersen | Jordi Arrese Àlex Corretja | 1–6, 6–4, 6–2 |
1993 | Menno Oosting Daniel Vacek | Jordi Burillo Javier Sánchez | 6–3, 7–6 |
1993 (2) | Johan de Beer Brent Haygarth | Cristian Brandi Federico Mordegan | 6–2, 2–6, 7–6 |
1994 | Luis Lobo Javier Sánchez | Jorge Lozano Roberto Saad | 7–6, 6–3 |
1995 | No Celebrado | ||
1996 | Emanuel Couto Nuno Marques | Bernardo Mota Jimy Szymanski | 6–7, 6–3, 7–5 |
1997 | No Celebrado | ||
1998 | Juan Ignacio Carrasco Jairo Velasco Jr. | Cristian Brandi Stephen Noteboom | 7–5, 6–4 |
1999-2020 | No Celebrado | ||
2021 | Guido Andreozzi Guillermo Durán | Renzo Olivo Miguel Ángel Reyes-Varela | 6–7(5), 7–6(5), [11–9] |
2022 | Yuki Bhambri Saketh Myneni | Nuno Borges Francisco Cabral | 6–4, 3–6, [10–6] |
Véase también
Referencias
- ↑ Sitio en la ATP
Enlaces externos
- Sitio web en la ITF Archivado el 3 de enero de 2018 en Wayback Machine.
- Datos: Q3884193